Το Ευαγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 21 Απριλίου 2024

 

Το Ευαγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής 21 Απριλίου 2024- της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ (2/4)

Εὐαγγέλιον Κυριακῆς 21 Ἀπριλίου, Ε΄ Νηστειῶν, Μαρίας Ὁσίας τῆς Αἰγυπτίας (Μαρκ. ι΄ 32-45)

32 Ἦσαν δὲ ἐν τῇ ὁδῷ ἀ­­­­ναβαίνοντες εἰς Ἱεροσό­­λυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦν­­­­­­­­­­­­­­­το, καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο. καὶ παραλαβὼν πάλιν τοὺς δώδεκα ­ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐ­τῷ συμβαίνειν, 33 ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώ­σουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνε­σι, 34 καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀ­­­­πο­κτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται. 35 Καὶ προσπορεύονται αὐτῷ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης υἱοὶ Ζεβεδαίου λέγοντες· διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν. 36 ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τί θέλετε ποιῆσαί με ὑμῖν; 37 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δὸς ἡ­­­μῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου. 38 ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον­ ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτι­σμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βα­πτισθῆναι; 39 οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· δυνά­μεθα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐ­τοῖς· τὸ μὲν ποτήριον ὃ ἐ­­­γὼ πίνω πίεσθε, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθήσεσθε· 40 τὸ δὲ καθίσαι ἐκ δεξιῶν μου καὶ ἐξ εὐωνύμων οὐκ ἔστιν ἐμὸν δοῦναι, ἀλλ᾿ οἷς ἡτοίμασται. 41 καὶ ἀκούσαντες οἱ δέκα ἤρξαντο ἀγανακτεῖν περὶ Ἰα­κώβου καὶ Ἰωάννου. 42 ὁ δὲ Ἰησοῦς προσκαλεσάμενος αὐτοὺς λέγει αὐτοῖς· οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν· 43 οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑ­­­μῖν, ἀλλ᾿ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέ­σθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑ­­­μῶν διάκονος, 44 καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γε­­­νέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· 45 καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι, καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύ­τρον ἀντὶ πολλῶν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

32 Προχωροῦσαν λοιπόν κι ἀνέβαιναν τό δρόμο πρός τά Ἱεροσόλυμα. Κι ὁ Ἰησοῦς προχωροῦσε μπροστά ἀπό τούς μαθητές του, κι αὐτοί θαμπώνονταν ἀπό θαυμασμό καί δέος, καθώς τόν ἔβλεπαν τόσο ἄφοβα καί μέ τό­σο θαρραλέα ἀπόφαση νά προχωρᾶ πρός τήν πόλη ὅπου τόσα θά πάθαινε. Κι ἐνῶ ἀπό σεβασμό τόν ἀκο­λου­θοῦσαν, φοβοῦνταν γιά ὅσα θά τούς ἔβρισκαν στά Ἱε­ρο­σόλυμα. Κι ὁ Ἰησοῦς, ἀφοῦ πῆρε ἰδιαιτέρως τούς δώ­δεκα, ἄρχισε νά τούς λέει ἐκεῖνα πού θά τοῦ συνέβαι­ναν. 33 Τούς ἔλεγε δηλαδή ὅτι, νά, ἀνεβαίνουμε στά Ἱεροσόλυμα, καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Μεσσίας, θά παρα­δοθεῖ στούς ἀρχιερεῖς καί τούς γραμματεῖς, κι αὐτοί θά τόν καταδικάσουν σέ θάνατο καί θά τόν παραδώσουν στούς ἐθνικούς στρατιῶτες τῆς Ρώμης. 34 Κι ἐκεῖνοι θά τόν ἐμπαίξουν καί θά τόν μαστιγώσουν καί θά τόν φτύσουν καί θά τόν θανατώσουν, καί τήν τρίτη ἡμέρα ἀπό τό θάνατό του θά ἀναστηθεῖ. 35 Πλησιάζουν τότε τόν Ἰησοῦ ὁ Ἰάκωβος καί ὁ Ἰωάννης, οἱ γιοί τοῦ Ζεβεδαίου, καί τοῦ λένε: Διδάσκαλε, θέλουμε νά μᾶς κάνεις αὐτό πού θά σοῦ ζητήσουμε. 36 Κι αὐτός τούς ρώτησε: Τί θέλετε νά σᾶς κάνω; 37 Αὐτοί τοῦ εἶπαν: Ὅταν ἔλθεις στή δόξα σου καί ἀνε­βεῖς στόν ἐπίγειο βασιλικό θρόνο τοῦ Δαβίδ, βάλε μας νά καθίσουμε ὁ ἕνας στά δεξιά σου κι ὁ ἄλλος στ’ ἀρι­στερά σου. 38 Ὁ Ἰησοῦς τότε τούς εἶπε: Δέν ξέρετε τί ζητᾶτε. Δέν εἶναι τώρα καιρός κοσμικῶν μεγαλείων καί ἀξιωμάτων, ἀλλά κόπων καί διωγμῶν καί μαρτυρικοῦ θανάτου. Μπορεῖτε νά πιεῖτε τό ποτήριο τοῦ θανάτου πού πρόκειται νά πιῶ ἐγώ μετά ἀπό λίγο, καί νά βαπτισθεῖτε τό βάπτισμα τοῦ μαρτυρίου πού μετά ἀπό λίγο θά ὑποστῶ; 39 Κι αὐτοί, θέλοντας νά ἐξασφαλίσουν τό αἴτημά τους, τοῦ εἶπαν χωρίς νά τό σκεφτοῦν καλά: Μποροῦμε. Τότε τούς εἶπε ὁ Ἰησοῦς: Τό ποτήριο τοῦ μαρτυρίου πού ἐγώ θά πιῶ μετά ἀπό λίγο, θά τό πιεῖτε κι ἐσεῖς, καί τό βάπτισμα πού μετά ἀπό λίγο θά ὑποστῶ στή θάλασσα τῶν παθη­μά­των μου, θά τό ὑποστεῖτε κι ἐσεῖς. Διότι κι ἐσεῖς θά ὑπο­στεῖτε διωγμούς καί μαρτύριο γιά τό εὐαγγέλιό μου. 40 Τό νά καθίσετε ὅμως στά δεξιά μου καί στά ἀριστε­ρά μου δέν ἐξαρτᾶται ἀπό μένα νά τό δώσω σ’ ὅποιον μοῦ τό ζητήσει, ἀλλά αὐτό θά δοθεῖ σ’ ἐκείνους γιά τούς ὁποίους ἔχει ἑτοιμασθεῖ ἀπό τόν δικαιοκρίτη Πατέρα μου, πού κανονίζει τίς ἀνταμοιβές σύμφωνα μέ τήν ἀρε­τή τοῦ καθενός. 41 Ὅταν τ’ ἄκουσαν αὐτά οἱ ἄλλοι δέκα μαθητές, ἄρχισαν νά ἀγανακτοῦν γιά τή συμπεριφορά αὐτή τοῦ Ἰακώβου καί τοῦ Ἰωάννου, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν νά τούς παραγκωνίσουν καί νά τιμηθοῦν περισσότερο ἀπ’ αὐτούς. 42 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τούς κάλεσε κοντά του καί τούς εἶπε: Γνωρίζετε ὅτι αὐτοί πού θεωροῦνται καί φαίνονται ἄρ­χοντες τῶν ἐθνῶν, ἀσκοῦν ἀπόλυτη κυριαρχία στούς λαούς τους σάν νά εἶναι ἀνεξέλεγκτοι κύριοί τους καί σάν νά εἶναι οἱ λαοί κτῆμα τους. Κι ἐκεῖνοι πού ἔχουν μεγάλο ἀξίωμα, ὅπως εἶναι οἱ ἀνώτεροι ἀξιωματοῦχοι, καταδυναστεύουν τούς λαούς τους μέ ἀπό­λυ­τη ἐξουσία, σάν νά εἶναι αὐτοί δοῦλοι τους. 43 Μεταξύ σας ὅμως δέν μπορεῖ οὔτε ἐπιτρέπεται νά συμ­βαίνει αὐτό. Ἀλλά ὅποιος θέλει νά γίνει μεγάλος ἀνά­με­σά σας, πρέπει νά εἶναι ὑπηρέτης σας καί νά προ­σπα­θεῖ νά γίνεται ἐξυπηρετικός στούς ἄλλους. 44 Κι ὅποιος ἀπό σᾶς θέλει νά γίνει πρῶτος, πρέπει νά γίνει δοῦλος ὅλων, ἀσκώντας μέ κάθε ταπεινοφροσύνη τήν ἀγάπη. 45 Διότι καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Μεσσίας, δέν ἦλ­θε στόν κόσμο γιά νά ὑπηρετηθεῖ, ἀλλά ἦλθε γιά νά ὑπη­ρε­τήσει καί νά δώσει τή ζωή του λύτρο προκειμένου νά ἐξα­γορασθοῦν καί νά ἐλευθερωθοῦν πολλοί ἀπό τήν ἁμαρτία καί τό θάνατο.

.

Τὸ αἷμα τοῦ Λυτρωτοῦ

Ἀπόστολος Κυριακῆς 21 Ἀπριλίου 2024, Ε΄ Νηστειῶν – Ὁσίας Μαρίας Αἰγυπτίας (Ἑβρ. θ΄ 11-14)

Ἀδελφοί, Χριστὸς παραγενόμενος ἀρχιερεὺς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν διὰ τῆς μείζονος καὶ τελειοτέρας σκηνῆς, οὐ χειροποιήτου, τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ ταύτης τῆς κτίσεως, οὐδὲ δι᾿ αἵματος τράγων καὶ μόσχων, διὰ δὲ τοῦ ἰδίου αἵματος εἰσῆλθεν ἐφάπαξ εἰς τὰ Ἅγια, αἰωνίαν λύτρωσιν εὑράμενος. εἰ γὰρ τὸ αἷμα ταύρων καὶ τράγων καὶ σποδὸς δαμάλεως ραντίζουσα τοὺς κεκοινωμένους ἁγιάζει πρὸς τὴν τῆς σαρκὸς καθαρότητα, πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι;

«Τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ… καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων»

Ἤδη φθάνουμε πρὸς τὸ τέλος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καὶ μόλις λίγες ἡμέρες μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὴν Ἁγία καὶ Μεγάλη Ἑβδομάδα, κατὰ τὴν ὁποία θὰ προσκυνήσουμε τὰ ἄχραντα Πάθη τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ πρῶτα καθαρίσουμε τὴν καρδιά μας ἀπὸ τὴ δυσωδία τῆς ἁμαρτίας.
Ἡ συνείδησή μας μᾶς βεβαιώνει ὅτι εἴμαστε ἔνοχοι, τὸ σημερινὸ Ἀποστολι­κὸ ἀνάγνωσμα ὅμως μᾶς δίνει θάρρος καὶ ἐλπίδα. Προβάλλοντας τὸ ἀσύγκριτο μεγαλεῖο τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου ὁ θε­oφώτιστος Ἀπόστολος μᾶς τονί­ζει ὅτι τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ ­«καθαριεῖ τὴν συν­είδησιν ἡμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι»· δηλαδὴ θὰ καθαρίσει τὴ συνείδησή μας ἀπὸ τὰ ἔρ­­­γα τῆς ἁμαρτίας, ποὺ φέρνουν στὴν ψυ­­­χὴ νέκρωση, καὶ θὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ λα­τρεύουμε ἀξίως τὸν ζωντανὸ Θεό.

Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ εἶναι ἡ δύναμη τοῦ Αἵματος τοῦ Κυρίου καὶ πῶς αὐτὸ μᾶς καθαρίζει ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.

1. Ἡ ἀσύγκριτη δύναμή του

Ἀνέκαθεν ὁ ἄνθρωπος αἰσθανόταν τὸ βάρος τῆς ἐνοχῆς ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Οἱ τύψεις τῆς συνειδήσεως δὲν ἄφηναν τὴν ψυχή του νὰ εἰρηνεύσει. Γι’ αὐτὸ στὰ πρὸ Χριστοῦ χρόνια τόσο οἱ εἰδωλολάτρες ὅσο καὶ οἱ Ἰουδαῖοι προκειμένου νὰ ἐπιτύχουν τὴν ἐξιλέωσή τους, πρόσφεραν θυσίες ζώων. Ὅπως σημειώνει ὅμως ὁ Ἀπόστολος, εἶναι «ἀδύνατον αἷμα ταύρων καὶ τράγων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας» (Ἑβρ. ι΄ 4). Ἂν κάτι μπορεῖ νὰ ἐξαγνίσει τὸν ἐσωτερικό μας κόσμο καὶ νὰ καθαρίσει τὴ συνείδησή μας, αὐτὸ εἶναι τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, πού χύθηκε πάνω στὸ Σταυρὸ «ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς καὶ σωτηρίας».

Γιατί; Πρῶτον διότι τὸ αἷμα αὐτὸ εἶναι αἷμα τοῦ ἐντελῶς ἀθώου καὶ ἀναμαρτήτου Κυρίου Ἰησοῦ, ὁ Ὁποῖος «ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ» (Α΄ Πέτρ. β΄ 22).

Δεύτερον αὐτὸ ποὺ προσδίδει ἄπειρη ἀξία καὶ δύναμη στὴ θυσία τοῦ Κυρίου εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι θυσιάζεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός, καὶ συνεπῶς τὸ αἷμα αὐτὸ εἶναι αἷμα Θεοῦ! Εἶναι χαρακτηριστικὸς ὁ λόγος ποὺ χρησιμοποιεῖ ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος γιὰ νὰ διατυπώσει τὸ ἀσύλληπτο μυστήριο: «Αἵματι Θεοῦ ὁ ἰὸς τοῦ ὄφεως ἀποπλύνεται» (Δοξαστικὸ Ἑσπερινοῦ Ἑορτῆς Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ)· δηλαδὴ μὲ αἷμα Θεοῦ ξεπλένεται τὸ δηλητήριο τοῦ ἀρχαίου ὄφεως (τοῦ διαβόλου).

«Τοῦτο τὸ αἷμα ἐκχυθὲν πᾶσαν τὴν οἰκουμένην ἐξέπλυνε», γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος (PG 59,261). Καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ὑπογραμμίζοντας τὴν ἀτίμητη ἀξία του σημειώνει: Λίγες ρανίδες τοῦ τιμίου αἵματος τοῦ Κυρίου ἀναπλάττουν ὅλο τὸν κόσμο (PG 36,664).

2. Πῶς μᾶς καθαρίζει

Πραγματικὰ τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ εἶ­ναι αὐτὸ τὸ ὁποῖο «καθαρίζει ἡμᾶς ἀ­­­πὸ πάσης ἁμαρτίας» (Α΄ Ἰω. α΄ 7), ὅ­πως σημειώνει ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ἰω­­άν­νης.

Πῶς γίνεται αὐτό; Γίνεται διὰ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἔτσι, κάθε φορὰ ποὺ προσερχόμαστε μὲ εἰλικρινὴ μετάνοια στὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως, ἡ ψυχή μας λούζεται μὲ τὸ αἷμα τῆς θυσίας τοῦ Κυρίου καὶ γίνε­ται πεντακάθαρη καὶ ὁλοφώτεινη, πιὸ λευκὴ κι ἀπὸ τὸ χιόνι! Καὶ στὸ Μυστή­ριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, ποὺ κοινω­νοῦμε Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ εἰς ζωὴν αἰώνιον», ὁλοκληρώνεται τὸ θαῦμα τοῦ καθαρισμοῦ τῶν ἁμαρτιῶν μας. Τότε πραγματικὰ ἀπολαμβάνουμε ζωὴ εἰρηνική, μὲ ἤρεμη καὶ ἀνένοχη συνείδηση, μὲ χαρὰ καὶ ἀνάπαυση στὴν ψυχή μας.

❁ ❁ ❁

Σήμερα, Ε΄ Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσ­σαρακοστῆς, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιόν μας καὶ τὴν ἀσκητικὴ μορφὴ τῆς ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας, ἡ ὁποία ἐνῶ ζοῦσε ­βυθισμένη μέσα στὴν ἀνηθικότητα καὶ τὴ διαφθορά, συγκλονίστηκε ἀπὸ ἕνα ­προσκύνημα στοὺς Ἁγίους Τόπους, μετανόησε εἰλικρινά, ἐξομολογήθηκε κι ἔζησε τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς της στὴν ἔρημο μὲ συντριβὴ ψυχῆς καὶ σκληροὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνες. Αὐτὸ τὸ συγκλονιστικὸ θαῦμα μεταστροφῆς δὲν θὰ μποροῦσε ποτὲ νὰ γίνει χωρὶς τὴ δύναμη τῆς ­σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου. Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἦταν αὐτὸ ποὺ καθάρισε τὴν καρδιὰ τῆς ὁσίας Μαρίας ἀπὸ κάθε μολυ­σμὸ ἁμαρτίας καὶ τῆς χάρισε πλήρη ἄ­­­­­φεση, λύτρωση καὶ σωτηρία.

Μακάρι κι ἐμεῖς νὰ προστρέχουμε μὲ πίστη καὶ μετάνοια στὸν ἐσταυρωμένο Λυτρωτή, γιὰ νὰ μᾶς ξεπλένει μὲ τὸ τίμιο αἷμα του καὶ νὰ μᾶς καθαρίζει ἀπὸ κάθε ἁμαρτία.

.

πηγή: ο Σωτήρ