Tsotili Blogger
Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2023
Ο περίπατος είναι το καλύτερο φάρμακο για το μυαλό και τη διάθεση μας
Σαν σήμερα... 5 Δεκεμβρίου
Τα σημαντικότερα γεγονότα της 5ης Δεκεμβρίου
Γεννήσεις
Θάνατοι
Εορτή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου...
Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Tων οσίων ακρότης και αγγέλοις εφάμιλλος ως γαρ ηγιασμένος εδείχθης εκ παιδός, Σάββα όσιε. Ουράνιον γαρ βίον απελθών, προς ένθεον ζωήν χειραγωγείς διά λόγου τε και πράξεως αληθούς, τους πίστει εκβοώντας σοι. Δόξα τω δεδοκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σού πάσιν ιάματα.
Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου 2023
ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ για Τρίτη 5/12
ΔΕΛΤΙΟ ΚΑΙΡΟΥ για Τρίτη 5/12
Πιο αναλυτικά, αρχικά αναμένονται τοπικές βροχές κυρίως στα ανατολικά και νότια ηπειρωτικά, στο Αιγαίο και στην Κρήτη. Τα φαινόμενα από το μεσημέρι θα παρουσιάσουν σταδιακή ενίσχυση και θα επεκταθούν στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας. Χιονοπτώσεις θα σημειωθούν στα ορεινά ηπειρωτικά. Οι συγκεντρώσεις σκόνης στα νότια θα είναι σχετικά αυξημένες.
Η θερμοκρασία στη Δυτική Μακεδονία θα κυμανθεί από 1 έως 7 βαθμούς Κελσίου, στην υπόλοιπη Μακεδονία και στη Θράκη 1 έως 11, στη Θεσσαλία από 6 έως 13, στην Ήπειρο από 5 έως 15, στη Δυτική Στερεά από 8 έως 14, στην υπόλοιπη Στερεά από 5 έως 16, στην Πελοπόννησο από 7 έως 16, στα νησιά του Ιονίου από 5 έως 13, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου από 9 έως 16, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στις Κυκλάδες από 11 έως 18, στα Δωδεκάνησα από 13 έως 19 και στην Κρήτη από 14 έως 18 βαθμούς Κελσίου.
Οι άνεμοι στο Αιγαίο θα πνέουν από βόρειες διευθύνσεις 3 έως 5 και πρόσκαιρα, κατά τόπους 4 έως 6 μποφόρ όμως μετά το απόγευμα στα βόρεια θα εξασθενήσουν κατά 1 έως 2 μποφόρ ενώ στα νότια θα γίνουν μεταβαλλόμενοι 2 έως 4 μποφόρ. Στο Ιόνιο οι άνεμοι θα πνέουν από νότιες διευθύνσεις 2 έως 4 μποφόρ και από το απόγευμα 4 έως 6 μποφόρ.
Στην Αττική αναμένονται βροχές και καταιγίδες μετά το απόγευμα. Οι άνεμοι θα πνέουν από βόρειες διευθύνσεις 2 έως 4 μποφόρ όμως από το μεσημέρι θα γίνουν μεταβαλλόμενοι έως 3 μποφόρ. Η θερμοκρασία στο κέντρο των Αθηνών θα κυμανθεί από 11 έως 16 βαθμούς Κελσίου.
Στον νομό Θεσσαλονίκης αναμένονται ασθενείς βροχοπτώσεις μετά το απόγευμα. Οι άνεμοι θα πνέουν από ανατολικές διευθύνσεις έως 3 μποφόρ. Η θερμοκρασία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης θα κυμανθεί από 7 έως 11 βαθμούς Κελσίου.
Εορτάζοντες την 5ην του μηνός Δεκεμβρίου
Εορτάζοντες την 5ην του μηνός Δεκεμβρίου
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ο Ηγιασμένος
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ,
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΑΤΟΣ
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΕΡΚΙΟΣ
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΟΝΝΟΣ
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ο Αθωνίτης
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ο Καρεώτης
-
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΖΕΡΙΟΣ (Λουξεμβούργιος)
Αναλυτικά
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ ο
Ηγιασμένος
Ο θεοκίνητος Παύλος συμβουλεύει τους αγωνιζόμενους χριστιανούς:
"Ειδέναι έκαστος υμών το εαυτού σκεύος κτάσθαι εν αγιασμώ και τιμή". Α' προς Θεσσαλονικείς, δ' 4..
Πρέπει δηλαδή να γνωρίζει ο καθένας από σας, να συγκρατεί στην κυριαρχία και κατοχή του το σώμα του και να το διατηρεί πάντοτε αγιασμένο και τιμημένο.
Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια αγωνίστηκε και ο όσιος Σάββας ο ηγιασμένος.
Έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527 μ.Χ.).
Καταγόταν από το χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Ιωάννη και της Σοφίας.
Από μικρός είχε μοναχικές τάσεις και μπήκε στο μοναστήρι των Φλαβιανών.
Ήταν τόσο εγκρατής, ώστε για λόγους ασκήσεως ορισμένα συνηθισμένα τρόφιμα δεν τα έβαλε ποτέ στο στόμα του.
Σε ηλικία 16 χρονών πήγε στην Ιερουσαλήμ, στη Μονή του Μεγάλου Ευθυμίου. Αυτός, λόγω του νεαρού της ηλικίας του Σάββα, τον έστειλε στη Μονή του Αγίου Θεοκτίστου.
Εκεί, ο Σάββας προόδευσε ακόμα περισσότερο στην ασκητική ζωή και έγινε πατέρας και ποιμένας πολλών μοναχών της ερήμου. Προσείλκυσε με τη ζωή του πλήθη μοναχών στην περίφημη κτισθείσα από αυτόν Λαύρα.
Για την αγιότητα της ζωής του και για τη μεγάλη του φήμη, είχε σταλεί από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων δυο φορές πρεσβευτής στην Κων/πολη, προς το βασιλιά Αναστάσιο και έπειτα προς τον Ιουστινιανό.
Πέθανε ειρηνικά σε ηλικία 94 χρονών.
Απολυτίκιο. Ήχος α'. Της ερήμου πολίτης.
Των Οσίων ακρατής και Άγγελος εφάμιλλος, ως ηγιασμένος εδείχθης,
εκ παιδός Σάββα Όσιε· ουράνιον γαρ βίον υπελθών, προς ένθεον ζωήν
χειραγωγείς, δια λόγου τε και πράξεως αληθούς, τους πίστει εκβοώντας
σοι· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω
ενεργούντι δια σου, πάσιν ιάματα.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
Μέσα στη φωτιά των διωγμών της Εκκλησίας των πρώτων χρόνων, ο άγιος
Αναστάσιος αφιερώθηκε στην υπηρεσία των μαρτύρων της πίστης.
Τους επισκεπτόταν στις φυλακές, τους έφερνε τροφές και περιποιείτο τα τραύματά τους.
Επίσης τους παρακολουθούσε και τους εμψύχωνε κατά τη δίκη, τα μαρτύρια και τη θανατική εκτέλεση, προσευχόμενος γι' αυτούς και τους παρακαλούσε να εύχονται υπέρ αυτού προς τον Θεό, ώστε να τον αξιώσει ίδιο μ' αυτούς τέλος.
Μ' αυτόν τον πόθο θερμαινόμενος, παρουσιάστηκε κάποια μέρα με τη θέλησή του και δήλωσε στον δικαστή, που είχε διατάξει να βασανιστούν μερικοί χριστιανοί, ότι μάταια κοπιάζει με τέτοια μέσα να καταπνίξει το έργο του Θεού.
Η ειδωλολατρική λύσσα τότε, στράφηκε σ' αυτόν τον ίδιο.
Βασανίστηκε ανελέητα και αποκεφαλίστηκε.
Αλλ' η μανία των απίστων, δεν αρκέστηκε σ' αυτό.
Αφού έβαλαν το λείψανό του σε μια βάρκα, έδεσαν σ' αυτό μια βαριά πέτρα και το έριξαν στο πιο βαθύ μέρος της θάλασσας.
Και η θάλασσα μεν δέχτηκε το σώμα, ο δε Θεός παρέλαβε την πιστή και άγια ψυχή του.
Ο ΟΣΙΟΣ ΓΡΑΤΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Σε ορισμένους Συναξαριστές αναφέρεται σαν επίσκοπος Εφέσου και μαζί με τον όσιο Νόννο.
Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ
Μαρτύρησε δια λιθοβολισμού.
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΕΡΚΙΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΟΝΝΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ο Αθωνίτης
Πατρίδα του ήταν το Μοναστήρι της Μακεδονίας και γεννήθηκε το 1406.
Σε κάποια επιδρομή των Αγαρηνών, για να αποφύγουν οι γονείς του τη σύλληψη, κατέφυγαν σε κάποιο βουνό.
Κατόπιν ο πατέρας του Νεκταρίου, με τη συγκατάθεση της γυναίκας του, πήρε τα δύο αγόρια του και έγινε μοναχός με το όνομα Παχώμιος, στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων, που βρισκόταν στους πρόποδες του βουνού που είχαν κρυφτεί.
Κατόπιν όμως, κάποιος μοναχός Διονύσιος Ιάγαρις, που ανήκε στο κελί των Αρχαγγέλων, κοντά στις Καρυές του Άγιου Όρους, πήρε τον Νικόλαο - αυτό ήταν το βαπτιστικό του όνομα - και τον πήγε στο Άγιον Όρος.
Εκεί έγινε μοναχός με τον όνομα Νεκτάριος (1470) και προσκολλήθηκε στον Πνευματικό Γέροντα Φιλόθεο, που είχε διορατικό χάρισμα.
Από τότε ο Νεκτάριος αρχίζει μια αξιοζήλευτη ασκητική ζωή, που οι σπάνιες αρετές του έγιναν γνωστές σ' όλο το Άγιον Όρος.
Ο σατανάς πολλές φορές θέλησε και μέσω των συνασκητών του, να τον ρίξει στην αμαρτία, αλλ' ο Νεκτάριος με τη χάρη του Θεού και την μεγάλη του ταπεινοφροσύνη, κατόρθωνε και αντιμετώπιζε τις δοκιμασίες αυτές.
Απεβίωσε ειρηνικά στις 5 Δεκεμβρίου του 1500.
Ο ΟΣΙΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ο Καρεώτης
Υπήρξε πνευματικός πατέρας του πιο πάνω οσίου Νεκταρίου, είχε
προορατικό χάρισμα και απεβίωσε ειρηνικά.
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Ήταν Αγιορείτες μοναχοί, από διάφορα κελιά (της σκήτης των Καρυών), οι
οποίοι αντιστάθηκαν στον βασιλιά Μιχαήλ και τον λατινόφρονα Πατριάρχη
Ιωάννη Βέκκο (1275 -1282) και υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο.
Ο μεν Πρώτος του Αγίου Όρους απαγχονίστηκε, οι δε υπόλοιποι αποκεφαλίστηκαν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΖΕΡΙΟΣ (Λουξεμβούργιος)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει
ο αναγνώστης στο βιβλίο "Ή εν Ορθοδοξία Ηνωμένη Ευρώπη", του Γ.Ε.
Πιπεράκη, Εκδ. "Επτάλοφος", Αθήναι 1997.
Η εξόντωση του αρχικομιτατζή Κωνστάντωφ από το σώμα του καπετάν Βάρδα, στο Λιμπίσοβο (Αη-Λιας) Καστοριάς
νύχτα 4ης προς 5η Δεκεμβρίου 1904: λίγο καιρό μετά την θυσία του Παύλου Μελά, το σώμα του καπετάν Βάρδα εξοντώνει στο Λιμπίσοβο τον αρχικομιτατζή Κωνστάντωφ, που λυμαίνονταν τα Καστανοχώρια του Βοΐου
(μέσα σε κύκλο, το σπίτι που χτίστηκε πάνω στα θεμέλια του καμένου σπιτιού, μέσα στο οποίο κάηκε ο Κωστάντωφ)
μια άγνωστη, αλλά ιδιαίτερα σημαντική στιγμή του Μακεδονικού Αγώνα
μια ιστορία που ακούγεται ακόμα στα Καστανοχώρια του Βοΐου…
οι μνήμες μένουν ζωντανές από γενιά σε γενιά, η ελληνικότητα και η ελευθερία της Μακεδονίας έχουν κερδηθεί με αγώνες και θυσίες….Ας μην ξεχνούμε να τιμούμε τους ήρωες!
(αναδημοσίευση παλαιότερης ανάρτησης με προσθήκη των απομνημονευμάτων του Γερμανού Καραβαγγέλη και αποσπασμάτων από εφημερίδες της εποχής)Από τα Απομνημονεύματα του Δεσπότη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη:
Ήταν γνωστό ότι ο Κωνστάντωφ μια φορά τη βδομάδα πήγαινε στο Λιμπίσοβο (ση. σημερινός Αη Λιας Καστοριάς) , στο σπίτι μιας ερωμένης του Βουλγάρας. Από το Βιντελούστι (σημ. σημερινή Δαμασκηνιά Βοΐου Κοζάνης) όπου έμενε ο Βάρδας (το Βιντελούστι είναι μια ώρα μακριά από το Λιμπίσοβο) έμαθε ακριβώς την ώρα που έφτανε ο Κωνστάντωφ. Τον ειδοποίησε ο παπά-Στέργιος του χωριού Λιμπίσοβου, που ήταν από τους κρυμμένους οπαδούς μας. Όταν ερχόταν ο κακόμοιρος στη Μητρόπολη για να μου πει τίποτα έτρεμε. Αυτός λοιπόν ειδοποίησε το Βάρδα με έμπιστο του πρόσωπο.
Αμέσως ο Βάρδας έφτασε στο Λιμπίσοβο και πολιόρκησε το σπίτι όπου βρισκόταν ο Κωνστάντωφ. Του πρότειναν
να παραδοθεί. Μα αυτός δεν δέχτηκε και άρχισε να τους χτυπά από μέσα.
Οι δικοί μας τότε έσπασαν την πόρτα και ανέβηκαν έξω από το δωμάτιο όπου
είχαν κλειστεί οι Βούλγαροι. Μια σφαίρα όμως πέρασε την παλάμη του
Νίκου Βάρδα [το σωστό: Βαγγέλη Φραγκιαδάκη] και έτσι αναγκάστηκαν να
υποχωρήσουν και να βγουν. Τότε ο Καραλίβανος ανέβηκε στη στέγη του
σπιτιού και άρχισε να τους χτυπά από πάνω. Αλλά και ο Κωνστάντωφ τον
χτυπούσε από κάτω κι έτσι ο Καραλίβανος αναγκάστηκε να κατέβει. Τότε
διατάζουν φωτιά. Μαζεύουν πετρέλαιο από όλα τα μαγαζιά και του βάζουν
φωτιά. Ο Κωνστάντωφ εξακολούθησε να τους ρίχνει, μα σε λίγο οι
πυροβολισμοί έπαψαν. Κάηκαν όλοι μέσα.
Οι Βούλγαροι διέδωσαν ότι ο Κωνστάντωφ είχε φύγει. Μα εγώ πληροφορήθηκα από μέσα, από το ίδιο το χωριό, με απεσταλμένο μου, ότι κάηκαν στο δείνα μέρος. Στο τζάκι δηλαδή της κουζίνας ήταν μια μεγάλη τετράγωνη πλάκα και εκεί πάνω μαγείρευαν. Όταν όμως πήγαιναν τίποτα Τούρκοι να τους πιάσουν, βγάζαν την πλάκα και από κάτω ήταν μια κρύπτη, που χωρούσε πολλούς ανθρώπους μέσα. Εκεί έμπαινε ο Κωνστάντωφ με το σώμα του, η νοικοκυρά έβαζε πάλι την πλάκα από πάνω τους, πάνω στην πλάκα στάχτη και μαγείρευε ώσπου να φύγουν οι Τούρκοι. Σε αυτή την κρύπτη είχαν καταφύγει τώρα όλοι με την ελπίδα να σωθούν. Μα κάηκαν ή μάλλον πέθαναν από ασφυξία εκεί μέσα όλοι μαζί, δηλαδή ο Κωνστάντωφ, με το σώμα του και η ερωμένη του.
Είχαν περάσει κάμποσες μέρες από την εξόντωση της συμμορίας αυτής, όταν ήρθε στη Μητρόπολη να με επισκεφτεί ο αντιστράτηγος Χουσεΐν Χουσνή πασάς, ο διάδοχος του Νεσάτ πασά, που ως γενικός διοικητής των ελληνοτουρκικών συνόρων είχε την έδρα στα Νασιλίτσα [Ανασελίτσα].
Ενώ λοιπόν τρώγαμε στο τραπέζι μου λέει γελώντας «τι έκαναν πάλι οι δικοί σου στο Λιμπίσοβο;» Του απαντώ «οι δικοί μου έκαψαν τον Κωνστάντωφ με όλο το σώμα του στο Λιμπίσοβο, πράγμα που δεν κατόρθωσε ως σήμερα ο στρατός σου κι επομένως, σκέπτομαι, πρέπει να είσαι ευχαριστημένος από αυτό που κάνουν οι δικοί μου, αφού τους θέλεις δικούς μου». Τότε μου λέει «δυστυχώς ο Κωνστάντωφ έφυγε και δεν μπόρεσαν να τον κάψουν, έφυγε από το χωριό». Του λέω και εγώ «σε γελούν οι Βούλγαροι πασά μου». «Πώς» μου λέει «αφού έστειλα στρατό και τα βρήκαν όλα καμένα, μα κανένα σκελετό, θα πει λοιπόν πως έφυγαν». Τότε τον πληροφόρησα ότι ο Κωνστάντωφ με το σώμα του βρίσκεται στο τάδε μέρος κάτω από την πλάκα και του πρόσθεσα «στείλε στρατό αν θέλεις, για να δεις ότι οι Βούλγαροι σε γελούν». Εγώ το είχα μάθει από τον παπα-Στέργιο του Λιμπίσοβου, που από φόβο έκανε το Βούλγαρο, μα ήταν πολύ πατριώτης και πάντοτε με άνθρωπό του με ειδοποιούσε κρυφά για τις κινήσεις των Βουλγάρων. Ο Χουσεΐν πραγματικά έστειλε στρατό και πήγαν και τους βρήκαν όλους εκεί τούμπανο. Είχαν σκάσει από το καπνό.
σημ.: τα Απομνημονεύματα του Δεσπότη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μπαρμπουνάκη
.
από εφημερίδες της εποχής:
Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΛΙΜΠΙΣΟΒΟ
Τρίκαλα 15 Δεκεμβρίου.
Αγωγιάτες που ήρθαν σήμερα από τη Μακεδονία, λένε ότι ο έλληνας οπλαρχηγός Βάρδας πολιόρκησε στο χωριό Λεμπτίτσοβο [: Λιμπίσοβο] τη συμμορία του βούλγαρου λήσταρχου Κωνστάτσεφ [: Κωνστάντωφ] και μετά από σφοδρή μάχη την εξόντωσε. Σκοτώθηκε το μεγαλύτερο μέρος της συμμορίας και ο ίδιος ο Κωνστάτσεφ. Επίσης σκοτώθηκαν και μερικοί σχισματικοί χωρικοί που βοήθησαν τη βουλγαρική συμμορία.
ΣΚΡΙΠ
ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΑ ΣΩΜΑΤΑ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ
Λάρισα 15 Δεκεμβρίου.
Σημερινές πληροφορίες από τη Θεσσαλονίκη αναγγέλουν ότι οι οπλαρχηγοί των μακεδονικών σωμάτων Καραλίβανος και Βισβίκης, αφού πληροφορήθηκαν ότι η βουλγαρική συμμορία του Κωνστάντωφ βρισκόταν σε ένα σπίτι στο χωριό Λεμπίτσοβο [: Λιμπίσοβο], πήγαν εκεί και αφού πολιόρκησαν το σπίτι, διέταξαν τους Βούλγαρους να παραδοθούν. Ο Κωνστάντωφ αρνήθηκε, πυροβόλησε μάλιστα κατά των μακεδονικών σωμάτων. Γι’ αυτό οι Μακεδόνες αναγκάστηκαν να βάλουν φωτιά και να κάψουν το σπίτι. Στα ερείπια του καμένου σπιτιού βρέθηκαν οκτώ όπλα μάνλιχερ. Οι Βούλγαροι που κρύβονταν στο σπίτι κατόρθωσαν να διαφύγουν, εκτός από δύο οι οποίοι συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο από τους αρχηγούς των μακεδονικών σωμάτων.
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ
.
φωτο: Ι.Μ. Αγ. Αθανασίου Ζηκοβίστης
Ελλείψει άλλων πηγών στο διαδίκτυο, αντιγράφουμε από φυλλάδιο ένα κείμενο του κ. Αλεξ. Μπακαΐμη.
“Ο καπετάν Βάρδας, επικεφαλής πολυάριθμου ανταρτικού σώματος, αφού υπό δριμύτατον ψύχος πέρασε με το σώμα του τα ελληνοτουρκικά σύνορα και εν συνεχεία τον ορμητικό Αλιάκμονα ποταμό, προχώρησε προς την Καστοριά. Ενώ όμως βρισκόταν στη Λόσνιτσα (ν.ον. Γέρμας) Καστοριάς, ειδοποιήθηκε από τον Μητροπολίτη της Γερμανό Καραβαγγέλη να αλλάξει πορεία και να μεταβεί στο Βιντελούστι (ν.ον. Δαμασκηνιά) , απ΄ όπου εξορμώντας να εξοντώσει τον επικίνδυνο αρχικομιτατζή Κωστάντοφ, από τον οποίο δεινοπαθούσαν οι Καστανοχωρίτες. Πράγματι, ο καπετάν Βάρδας και οι άνδρες του στις 2-12-1904 έφτασαν στο Βιντελούστι, όπου μετά από δυο μέρες έλαβε γράμμα από τον εφημέριοΛιμπισόβου (ν.ον. Αη-Λιας, Άγιος Ηλίας Καστοριάς)παπα- Στέργιο Κυράδη, σταλμένο με τον συγχωριανό του Αθανάσιο Μπορόζη, με το οποίο τον πληροφορούσε ότι ο Κωστάντοφ βρίσκεται στο χωριό του και τον παρακαλούσε να σπεύσει με τα παλληκάρια του να τον εξοντώσει.
Αμέσως ο Βάρδας ανέθεσε τη σοβαρή όσο και επικίνδυνη αυτή επιχείρηση σε μια ομάδα επίλεκτων ανδρών του με επικεφαλής τους Γ.Δικώνυμο- Μακρή και Ευάγγελο Φραγκιαδάκη ή Γαλιανό , οι οποίοι αφού έλαβαν τις αναγκαίες οδηγίες έχοντας μαζί τους τον Αθανάσιο Μπορόζη , μετέβισαν με κάθε μυστικότητα και προφύλαξη στο Λιμπίσοβο, περικυκλώνοντας το σπίτι στο οποίο βρισκόταν ο Κωστάντωφ και τον κάλεσαν να παραδωθεί. Εκείνος όμως και οι συνοδοί του απάντησαν με πυκνά πυρά, από τα οποία τραυματίστηκε στην παλάμη του αριστερού χεριού του ο Κρητικός Ευάγγελος Γαλιανός ή Φραγκιαδάκης.
Τούτου οι άνδρες του καπετάν Βάρδα έβαλαν φωτιά στο σπίτι, το οποίο σε λίγα λεπτά έγινε παρανάλωμα του πυρός.
Ο Κωστάντωφ για να σωθεί κατέφυγε τελικά στην κρυψώνα που είχε κατασκευάσει κάτω από το τζάκι της κουζίνας. Και εκεί όμως δεν κατόρθωσε να σωθεί. Τον βρήκαν μετά από μερικές μέρες τυμπανιαίο. Είχε πεθάνει από ασφυξία.
Κατά τα μεσάνυχτα (της 4η2 προς 5η Δεκεμβρίου) οι άνδρες του καπετάν Βάρδα περιχαρείς επέστρεψαν στο Βιντελούστι. Είχαν σημειώσει την πρώτη μεγάλη επιτυχία.
Οι Βούλγαροι, μένεα πνέοντες κατά των Λιμπισοβιτών, που είχαν διευκολύνει αφάνταστα τους άνδρες του καπετάν Βάρδα στην τολμηρή, όσο και επικίνδυνη, εκείνη νυχτερινή επιχείρηση, μετά από λίγο καιρόκατακρεούργησαν τον Αθανάσιο Μπορόζη και τον συγγενή του Γ. Φωτιάδη. Και επειδή δεν κατόρθωσαν να ανακαλύψουν τον παπα- Στέργιο Κυράδη που είχε στείλει το γράμμα στον Βάρδα, πυρπόλησαν την πλησιόχωρη Ιερά Μονή Αγίου Αθανασίου Ζηκοβίστης, που πολλές φορές χρησίμευσε ως καταφύγιο και ορμητήριο ανταρτικών σωμάτων. Τη βέβηλη και αποτρόπαια αυτή πράξη κατήγγειλε αμέσως με αναφορά του ο Μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης στον Οικουμενικό Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄.
Η εξόντωση του αδίστακτου βοεβόδα Κωστάντωφ ήταν η πρώτη επιτυχία του καπετάν Βάρδα. Σημάδεψε τη ζωή του και σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας περιόδου του Μακεδονικού Αγώνα, πολυαίμακτης αλλά ιδιαίτερα ηρωικής (1904-1908), και για αυτόν ασφαλώς τον λόγο , όταν σε μεγάλη ηλικία ένας ξένος δημοσιογράφος τον ρώτησε μεταξύ των άλλων ποιο γεγονός του Μακεδονικού Αγώνα σημάδεψε τη ζωή του και το θυμάται ακόμα, ο καπετάν Βάρδας χωρίς καθόλου να πιέσει την μνήμη του , αφηγήθηκε με κάθε λεπτομέρεια πώς το σώμα του , εξορμώντας από το Βιντελούστι τη νύχτα της 4ης προς 5η Δεκεμβρίου 1904, κατόρθωσε να εξοντώσει τον διαβόητο αρχικομιτατζή Κωστάντωφ, που είχε καταστεί φόβος και τρόμος όλων των Καστανοχωριτών.
Κείμενο: Αλέξανδρος Μπακαΐμης, Επίτιμος Καθηγητής Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης
Από το φυλλάδιο της Γιορτής προς τιμήν των Μακεδονομάχων, στην Δαμασκηνιά Βοΐου Κοζάνης, στις 26 Μαΐου 2013
.
φωτο Γερμανού Καραβαγγέλη από : wikipedia
φωτο καπετάν Βάρδα από: http://www.safem.gr/%CE%99%CE%A3%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91/tabid/89/AlbumID/484-1/Page/1/Default.aspx
φωτο ιεράς Μονής Αγίου Αθανασίου Ζηκοβίστης από :http://istorikakastorias.blogspot.gr/2010/12/2.html
Αγία Βαρβάρα: Γιατί είναι προστάτιδα του πυροβολικού
Σαν σήμερα...4 Δεκεμβρίου
Τα σημαντικότερα γεγονότα της 4ης Δεκεμβρίου
Γεννήσεις
Θάνατοι
Εορτή της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη Διοσκόρου ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως.
Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη εντός πύργου. Δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες, καθώς ο πατέρας της ήταν φανατικός ειδωλολάτρης, λόγος για τον οποίο άλλωστε προσπάθησε να κρατήσει κρυφή την πίστη της στον Τριαδικό Θεό.
Ένα τυχαίο περιστατικό, όμως, την πρόδωσε. Ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και, έτσι, βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χριστιανή.
Εξοργίσθηκε τόσο που την κυνήγησε εντός του πύργου με το ξίφος του για να την φονεύσει. Η Αγία κατέφυγε στα όρη, αλλά ο πατέρας της την συνέλαβε και την παρέδωσε στον τοπικό άρχοντα, Μαρκιανό, κατηγορώντας την για την πίστη της. Όταν ανακρίθηκε, ομολόγησε με παρρησία την πίστη της στον Χριστό και καθύβρισε τα είδωλα. Μετά από φρικτά βασανιστήρια, διεπομπέφθη γυμνή στην πόλη και τέλος σφαγιάσθηκε από τον ίδιο τον πατέρα της. Την στιγμή όμως που είχε αποτελειώσει το έγκλημά του, έπεσε νεκρός χτυπημένος από κεραυνό κατά θεία δίκη.
Η σύναξη της Αγίας ετελείτο στο μαρτύριο αυτής, στον Βασιλίσκο πλησίον της αγίας Ζηναΐδος.
Τα Λείψανα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας διαφυλάχθηκαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι τον 11ο αιώνα μ.Χ.., οπότε ένα μέρος τους μεταφέρθηκε στη Βενετία, όταν Δόγης ήταν Ο Πέτρος Β’ Orseol (991 – 1009 μ.Χ.). Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν από την Πριγκίπισσα Μαρία Αργυροπούλα, η οποία νυμφεύθηκε τον γιό του Δόγη Πρίγκιπα Ιωάννη. (Σύμφωνα με μέρος των πηγών - Ιωάννη τον Διάκονο και Ανδρέα Δάνδολο - η Μαρία ήταν ανιψιά ή και αδελφή των Αυτοκρατόρων Βασιλείου Β’ του Βουλγαροκτόνου και Κωνσταντίνου Η’, όμως το πλέον πιθανό είναι να ήταν μία από τις αδελφές του μελλοντικού Αυτοκράτορα Ρωμανού Γ’).
Ο Πριγκιπικός Γάμος ευλογήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, με παρανύμφους τους Αυτοκράτορες. Μάλιστα η παραμονή του ζεύγους στη Βασιλεύουσσα παρατάθηκε μέχρι το 1004 μ.Χ. (εκεί γεννήθηκε και το πρώτο παιδί τους).
Στη Βενετία τα Λείψανα της Μεγαλομάρτυρος κατατέθηκαν στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μάρκου. Ο Ιωάννης πέθανε από πανώλη στη Βενετία, το 1009 μ.Χ. Μετά τον θάνατό του δύο αδέλφια του, ο Επίσκοπος του Τορτσέλλο Όρσο και η Φιληκίτη, Ηγουμένη της Μονής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου επίσης στο Τορτσέλλο, πέτυχαν την μεταφορά των Λειψάνων στη Μονή αυτή, όπου παρέμειναν μέχρι τον 18ο αιώνα μ.Χ.
Τα Λείψανα μεταφέρθηκαν και πάλι στο Ναό του Αγίου Μάρκου κατά την περίοδο των Ναπολεοντίων Πολέμων, όπου και σήμερα φυλάσσονται. Πάντως μέρος τους παρέμεινε και στη Μονή του Τορτσέλλο. Δεν είναι γνωστό πότε και κάτω από ποιες συνθήκες η Κάρα της Αγίας μεταφέρθηκε στο Μοντεκοτίνι της Ιταλίας, όπου σήμερα φυλάσσεται, όπως και το μέρος των Λειψάνων που φυλάσσεται στο Ρωμαιοκαθολικό Ναό του Ριέτι.
Επίσης, κατά το 12ο αιώνα μ.Χ., μέρος υπολοίπων λειψάνων της Αγίας μεταφέρθηκαν από την Κωνσταντινούπολη στο Μοναστήρι του Αγίου Μιχαήλ με τους Χρυσούς Τρούλους στο Κίεβο, όπου παρέμειναν ως το 1930 μ.Χ., όταν μεταφέρθηκαν εκ νέου στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Βλαδίμηρου στην ίδια πόλη.
Την 1η Ιουνίου 2003 μ.Χ., μετά από ενέργειες του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου προς την Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Βενετίας και τον Επίσκοπό της Άγγελο Scolla, δόθηκε μέρος των Λειψάνων της Αγίας στην Εκκλησία της Ελλάδος. Το Λείψανο παραλήφθηκε με τις δέουσες τιμές από τον Γενικό Διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας Επίσκοπο Φαναρίου Αγαθάγγελο και κατατέθηκε στο ομώνυμο Προσκύνημα του Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής.
Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σ΄ άλλες Χώρες Αγία προστάτις πυροβολικού. Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ως Προστάτις του όπλου αυτού το 1828 μ.Χ. όπου και αναφέρεται η πρώτη σχετική τελετή με δοξολογία και παράθεση στη συνέχεια γεύματος όπου έλαβαν μέρος αξιωματικοί και οπλίτες πυρβολητές.
Στη Ορθόδοξη εικονογραφία η Αγία Βαρβάρα ζωγραφίζεται πολλές φορές μ’ ένα ποτήριο στο χέρι όντας προστάτιδα ενάντια στο αιφνίδιο θάνατο και μη θέλοντας να στερηθούν οι ετοιμοθάνατοι την θεία κοινωνία. Συχνά τη συναντούμε κοντά σ΄ έναν πύργο (με τρία παράθυρα) ή κρατώντας ένα βιβλίο (για τους ετοιμοθάνατους) ή ένα κλαδί φοίνικα.
Ιερά Λείψανα:
Η Κάρα της Αγίας βρίσκεται στο ρωμαιοκαθολικό Ναό του Montecotini Ιταλίας.
Μέρος της Κάρας της Αγίας βρίσκεται στη Μονή Μεγ. Σπηλαίου Καλαβρύτων.
Μέρος των Λειψάνων της Αγίας βρίσκεται στη ρωμαικοκαθολική Βασιλική του Αγ. Μάρκου Βενετίας, στη ρωμαιοκαθολική Μονή Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου Τορτσέλλο Βενετίας και στο ρωμαιοκαθολικό Κάθεδρικό Ναό του Ριέτι Ιταλίας (*).
Μέρος της δεξιάς της Αγίας και ένας βραχίονας βρίσκεται στη Μονή Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους.
Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στις Μονές Χιλανδαρίου, Καρακάλου και Κουτλουμουσίου Αγίου Όρους, Αγίας Λαύρας Καλαβρύτων, Προυσού Ευρυτανίας, στο ομώνυμο Προσκύνημα Δήμου Αγίας Βαρβάρας Αττικής, στον Καθεδρικό Ναό Αγ. Βλαδιμήρου Κιέβου και στη Λαύρα Αγ. Αλεξάνδρου Νέβσκι Αγίας Πετρουπόλεως.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’.
Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν· εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε, και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.