Απόστολος και Ευαγγέλιο της Κυριακής 7/12/2025

 

Εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Δεκεμβρίου 2025, Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ (Λουκ. ιγ΄ 10-17)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ Ἰησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παν­τελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀ­­­σθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖ­ρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββά­­τ­­ῳ ἐθεράπευσεν ὁ Ἰησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζε­­­σθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύ­εσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκρι­τά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀ­πὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτί­ζει; ταύτην δέ, θυγατέρα Ἀβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆ­ναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέ­ρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγον­τος αὐτοῦ κατῃσχύνον­το πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδό­ξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.

ΣΚΕΨΕΙΣ – ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

1. Ὁ πόθος νικᾶ τὰ ἐμπόδια

Τὸ Σάββατο ἦταν ἡμέρα ἱερὴ γιὰ τοὺς Ἑβραίους, ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Θεὸ καὶ στὴ λατρεία του. Τὴν ἡμέρα αὐτὴ ἄφηναν τὶς ἐργασίες τους καὶ συγ­κεντρώνονταν στὴ Συναγωγὴ γιὰ νὰ μελετήσουν τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Κάποιο Σάββατο λοιπὸν ὁ Κύριος βρέθηκε στὴ Συναγωγὴ καὶ δίδασκε ἐκεῖ, ὅπως ἀκούσαμε στὴ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Μεταξὺ τῶν ἀκροατῶν ἦταν καὶ μιὰ γυναίκα, ἡ ὁποία ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια ὑπέφερε ἀπὸ μιὰ ἀσθένεια, ἐξαιτίας ἐπήρειας πονηροῦ πνεύματος. Τὸ σῶμα της ἦταν τελείως κυρτωμένο, σὰν κουβάρι. «Ἦν συγ­κύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παντελές», σημειώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστής. Δὲν μποροῦσε καθόλου νὰ σηκώσει τὸ σῶμα καὶ τὸ κεφάλι της.

Πόσο ἐπίπονο καὶ χρονοβόρο θὰ ἦταν γιὰ τὴ γυναίκα αὐτὴ νὰ μεταβεῖ στὴ Συν­αγωγή! Πόσο κουραστικὸ τὸ νὰ σταθεῖ κάποιες ὧρες ἐκεῖ, ἀντιμετωπίζοντας τὰ περίεργα, ἴσως καὶ ὑπεροπτικὰ βλέμματα τῶν ἄλλων! Πόσο ταπεινωτικὸ τὸ νὰ κοιτᾶ ἐπὶ δεκαοκτὼ χρόνια διαρκῶς τὸ χῶμα τῆς γῆς καὶ ὄχι τὸν οὐρανὸ ἢ τὰ πρόσωπα τῶν ἀνθρώπων! Θὰ μποροῦσε νὰ γογγύσει, νὰ δυσφορήσει ἀπέναντι στὸν Θεό. Ἢ ἔστω νὰ παραμένει στὸ σπίτι της τὰ Σάββατα, ὥστε νὰ ἀποφεύγει τὴν ταλαιπωρία τῆς μετακινήσεως. Ὅμως ὄχι! Ἦταν ἐκεῖ, στὸν τόπο τῆς προσευχῆς, στὸν τόπο τοῦ Θεοῦ. Ὁ πόθος της νίκησε τὸν σωματικὸ πόνο. Ἡ ἀγάπη της γιὰ τὸν Κύριο ὑπερέβη τὰ ἐμπόδια.

Αὐτὸ συμβαίνει μὲ κάθε ἄνθρωπο ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Κύριο. Διψᾶ νὰ βρεθεῖ στὸν τόπο τοῦ Θεοῦ. Λαχταρᾶ νὰ Τὸν λατρεύσει· νὰ ἀτενίσει τὸ Πρόσωπό του καὶ τὰ πρόσ­ωπα τῶν Ἁγίων πίσω ἀπὸ τὸ ἱλαρὸ φῶς τῶν καντηλιῶν· νὰ ὀσφρανθεῖ τὴν πνευματικὴ εὐωδία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ποθεῖ νὰ ζήσει μέσα στὴν ἱερὴ ἀτμόσφαιρα τῆς θείας Λειτουργίας. Ἰδιαίτερα μάλιστα τὴν Κυριακή, ποὺ εἶναι ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Κύριο. Νὰ ζήσει τὴν παρουσία του. Νὰ μεταλάβει τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα του.

Κανένα ἐμπόδιο δὲν ἔχει τὴ δύναμη νὰ ἀναχαιτίσει τὸν πόθο αὐτό. Οὔτε ὁ ὕπνος, οὔτε οἱ ἐκδρομὲς καὶ οἱ ἀθλητικὲς ἐκδηλώσεις, οὔτε οἱ ἔξοδοι τοῦ Σαββάτου μποροῦν νὰ κρατήσουν τὸν πιστὸ Χριστιανὸ μακριὰ ἀπὸ τὴν εὐχαριστιακὴ Σύναξη τῆς Ἐκκλησίας, τὴ θεία Λειτουργία. Ἀκόμη κι ἂν τὸ σῶμα εἶναι κάποτε καθηλωμένο στὸ κρεβάτι ἐξαιτίας κάποιας ἀσθένειας, ὁ πιστὸς ποὺ ἀγαπᾶ τὸν Κύριο βρίσκεται μὲ τὸν νοῦ καὶ τὴν καρδιά του στὸν ἱερὸ χῶρο τοῦ Ναοῦ. Μετέχει κι αὐτὸς στὸ οὐράνιο πανηγύρι τῆς Ἐκκλησίας.

2. Ὁ Παντεπόπτης

Ὁ Κύριος ἐνῶ δίδασκε, παρατήρησε τὴ βασανισμένη γυναίκα. «Ἰδὼν αὐτὴν ὁ Ἰησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀσθενείας σου». Τὴ σπλαχνίσθηκε, καὶ ἀφοῦ τὴν πλησίασε, τὴν ἄγγιξε καὶ τῆς εἶπε: Γυναίκα, εἶσαι λυμένη καὶ ἐλευθερωμένη ἀπὸ τὴν ἀσθένειά σου. Τὴ στιγμὴ ἐκείνη τὸ καμπουριασμένο σῶμα της ἐπανῆλθε θαυματουργικὰ στὴν ὄρθια στάση του. Ἡ συγκύπτουσα λυτρώθηκε ἀπὸ τὴν ἐπώδυνη δοκιμασία καὶ μὲ πολὺ ἐνθουσιασμὸ δόξαζε τὸν Θεὸ γιὰ τὴ θεραπεία ποὺ τῆς χάρισε.

Ὁ Κύριος, ὅπως εἴδαμε, παρατήρησε τὴ συγκύπτουσα. Τὴν πρόσεξε ἰδιαιτέρως. Διέβλεψε ὄχι ἁπλῶς τὸ κυρτωμένο σῶμα της, ἀλλὰ τὸ βάθος τῆς καρδιᾶς της, τὴ βαθιὰ εὐλάβειά της, τὴν ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη της στὸν Θεό, τὸν σφοδρὸ πόθο της νὰ ἀκούσει τὴ διδασκαλία του. Γι᾿ αὐτὸ δὲν τὴ ρώτησε ἂν ἐπιθυμοῦσε κάτι ἢ ἂν πίστευε. Μόνο τὴν πλησίασε, τὴν ἄγγιξε καὶ τὴ λύτρωσε.

Γνωρίζει πολὺ καλὰ ὁ Κύριος τὸ βάθος τῆς καρδιᾶς μας· κάθε ἀγαθὴ διάθεση καὶ ἐπιθυμία, κάθε εὐλαβὴ πόθο, ποὺ ὑπάρχει σ᾿ αὐτήν. Γνωρίζει ἐπίσης κάθε θλίψη καὶ δοκιμασία μας, ὅ,τι μᾶς βασανίζει καὶ μᾶς ταλαιπωρεῖ. Τὸ παντέφορο βλέμμα τοῦ Θεοῦ εἰσέρχεται στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας, διαβλέπει καὶ κατὰ τὴν πανσοφία του ἐνεργεῖ· ἄλλοτε γιὰ νὰ μᾶς λυτρώσει τελείως ἀπὸ τὴ δυσκολία μας· ἄλλοτε πάλι γιὰ νὰ μᾶς ἀνακουφίσει καὶ νὰ μᾶς ἐνδυναμώσει στὸν ἀγώνα τῆς ὑπομονῆς. Μᾶς τὸ ἔχει ὑποσχεθεῖ ἄλλωστε: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. ια΄ 28). Ἐλᾶτε σ᾿ Ἐμένα ὅλοι ὅσοι εἶσθε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν καὶ τῶν θλίψεων, κι ἐγὼ θὰ σᾶς ξεκουράσω.

Ἕνα λοιπὸν χρειάζεται ἀπὸ ἐμᾶς· νὰ πᾶμε κοντά Του· νὰ βρισκόμαστε κάτω ἀπὸ τοὺς θόλους τῆς Ἐκκλησίας μας· νὰ εἴμαστε ὄχι ἁπλῶς παρόντες στὸν Ναό, ἀλλὰ μέτοχοι τῆς Χάριτος ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὰ ἱερὰ Μυστήρια. Στὴν Ἐκκλησία ἐπιτελεῖται τὸ θαῦμα. Ἐκεῖ μᾶς περιμένει ὁ Κύριος, γιὰ νὰ ἀγγίξει καὶ νὰ ἀνορθώσει μὲ τὴ Χάρι του τὶς κυρτωμένες ψυχές μας. Ὥστε νὰ πάψουμε πλέον νὰ βλέπουμε τὴ γῆ καὶ νὰ στρέψουμε τὸ βλέμμα μας στὸν οὐρανό.

Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 7 Δεκεμβρίου 2025, ΚΣτ΄ Κυριακῆς (Ἐφεσ. ε΄ 8-19)

8 ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· – 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ· – 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ’ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. 15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκρι­βῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄ­σοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλ­μοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠ­δαῖς πνευματικαῖς, ᾄδον­τες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑ­μῶν τῷ Κυρίῳ,

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

8 Σκεφθεῖτε τί ἤσασταν στό παρελθόν. Τόσο πολύ εἶχε εἰσχωρήσει μέσα σας ὁ σκοτισμός τῆς ἁμαρτίας, ὥστε εἴχατε μεταβληθεῖ σέ σκοτάδι. Τώρα ὅμως πού ἑνωθήκατε μέ τόν Κύριο γίνατε φῶς. Νά συμπεριφέρεστε λοιπόν σάν παιδιά τοῦ φωτός· σάν ἄνθρωποι πού ὅλη τους ἡ ζωή εἶναι φῶς, καί λάμπουν μέ τήν ἀρετή τους. 9 Ὀφείλετε λοιπόν, ἀφοῦ λάβατε τό Ἅγιον Πνεῦμα, νά ἔχετε φωτεινή διαγωγή. Διότι ὁ καρπός πού παράγει τό Ἅγιον Πνεῦμα στίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων πού φωτίζει, φαίνεται ἐξωτερικά μέ κάθε εἴδους ἐκδηλώσεις καλοσύνης καί δικαιοσύνης καί εἰλικρίνειας. 10 Καί νά ἐξετάζετε νά μάθετε τί εἶναι εὐάρεστο στόν Κύριο. 11 Καί νά μή γίνεστε μέ τήν ἀνοχή σας συγκοινωνοί καί συνένοχοι στά ἁμαρτωλά σκοτεινά ἔργα, πού δέν φέρνουν κανέναν ὠφέλιμο καρπό. Ἀντί νά τά σκεπάζετε καί νά τά ἀνέχεσθε, ὀφείλετε μᾶλλον νά τά ἐλέγχετε καί νά τά βγάζετε στό φῶς, ἀποδεικνύοντας πόσο ὀλέθρια εἶναι. 12 Ὁ ἔλεγχος καί ἡ διαφώτιση αὐτή εἶναι ἐπιβεβλημένη καί ὠφέλιμη. Διότι τά ἔργα πού κάνουν κρυφά οἱ ἀπείθαρχοι αὐτοί ἄνθρωποι εἶναι τόσο αἰσχρά, ὥστε καί μόνο τό νά μιλᾶ κανείς γι’ αὐτά φέρνει ντροπή. 13 Μέ τόν ἔλεγχο ὅμως τά ἔργα αὐτά πού γίνονται κρυφά φανερώνονται. Γίνεται δηλαδή γνωστός ὁ αἰσχρός τους χαρακτήρας καί οἱ ὀλέθριες συνέπειές τους. Κι ὅσοι ἔχουν καλή διάθεση διορθώνονται. Σταματοῦν πλέον νά τά κάνουν καί ἐργάζονται στό ἑξῆς φανερά. Διότι κάθε τι πού δέν φοβᾶται τόν ἔλεγχο καί δέν δυσκολεύεται νά φανερωθεῖ εἶναι φῶς. 14 Ἐπειδή λοιπόν πραγματικά μέ τόν ἔλεγχο ἐπέρχεται διόρθωση στούς καλοδιάθετους, γι’ αὐτό καί τό Ἅγιον Πνεῦμα χρησιμοποιεῖ τόν ἔλεγχο καί φωνάζει σέ κάθε ἁμαρτωλό μέ τό στόμα τῶν προφητῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης: Σήκω ἐπάνω ἐσύ πού κοιμᾶσαι τόν ὕπνο τῆς ἁμαρτίας, καί ἀναστήσου ἀπό τή νέκρα καί τό θάνατο στόν ὁποῖο σέ ἔριξε ἡ ἁμαρτία. Καί θά σέ φωτίσει ὁ Χριστός. 15 Ἔχετε δεχθεῖ κι ἐσεῖς τόν φωτισμό αὐτόν ἀπό τόν Χριστό. Λοιπόν προσέχετε πῶς νά συμπεριφέρεστε μέ κάθε ἀκρίβεια, ὄχι σάν ἄσοφοι καί ἀσύνετοι, ἀλλά ὡς σοφοί καί συνετοί. 16 Νά ἀξιοποιεῖτε πνευματικά κάθε εὐκαιρία καί νά τήν ἁρπάζετε ἀμέσως· ἔτσι θά φαίνεται ἡ σύνεση καί ἡ σοφία σας. Δέν πρέπει νά χάνετε καμία εὐκαιρία, διότι ἐξαιτίας τοῦ κακοῦ πού ἐπικρατεῖ, οἱ ἡμέρες εἶναι γεμάτες σκάνδαλα, καί γι’ αὐτό, ἐνῶ οἱ εὐκαιρίες γιά τό καλό εἶναι σπανιότερες, οἱ ἀφορμές γιά τό κακό εἶναι πολύ περισσότερες. 17 Γι’ αὐτό λοιπόν προσέχετε νά μή γίνεστε ἀνόητοι, ἀλλά νά ἐξετάζετε καί νά κατανοεῖτε σέ κάθε περίπτωση ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Κι ἔτσι, ἄν τό ἐφαρμόζετε αὐτό στή ζωή σας, θά γίνεστε πράγματι σοφοί καί συνετοί. 18 Καί μή μεθᾶτε μέ κρασί. Στή μέθη ὑπάρχει διαφθορά καί ἀσωτία. Ἀλλά νά γεμίζετε μέσα σας μέ Ἅγιον Πνεῦμα. 19 Καί τότε ὁ θεῖος ἐνθουσιασμός πού θά γεμίζει τίς καρ­­διές σας θά ἐξωτερικεύεται. Καί θά λέτε μεταξύ σας ψαλμούς καί ὕμνους καί ὠδές πνευματικές. Θά τρα­­­γουδᾶτε καί θά ψάλλετε στόν Κύριο ὄχι μόνο μέ τό στόμα σας, ἀλλά καί μέ τήν καρδιά σας, πού θά αἰσθάνεται καί θά συμμετέχει σ’ αὐτά πού ψάλλετε.

https://www.osotir.org/