Ο
π. Νικόλαος Musoya είναι ένας απλός, ευγενικός και πολύ εργατικός
άνθρωπος. Τον γνωρίζω από το 1990. Πήγαινε συχνά στο χωριό του, το
Τέκνε, που απέχει από το Κολουέζι ογδόντα χιλιόμετρα. Τότε ήταν
κατηχητής του χωριού. Η εκκλησία εκεί ήταν στην αρχή χορτοκαλύβα και το
1996 κτίστηκε ένας μεγάλος Ι. Ναός.
– Πες μας, πάτερ Νικόλαε, πως ήρθες στην Ορθοδοξία και πως γνώρισες τον παπα-Κοσμά.
–
Γεννήθηκα το 1960 στο Μουκάμπε, κοντά στο χωριό Τέκνε. Οι χριστιανοί
είχαν κατασκευάσει τότε μία εκκλησία – χορτοκαλύβα προς τιμήν του Αγίου
Αποστόλου Τιμοθέου. Στο Μουκάμπε ερχόταν ο παπα-Κοσμάς και έκανε
κατηχήσεις. Ήμουν κι εγώ ένας από τους κατηχουμένους του. Το 1986
βαπτίστηκα με την σύζυγό μου, την Βασιλική, και με άλλα τριάντα άτομα.
Παντρευτήκαμε την ίδια μέρα και αποκτήσαμε έξι παιδιά, τρία αγόρια και
τρία κορίτσια. Μετά τον θάνατο του π. Κοσμά βρήκα εργασία στο χωριό
Τένκε, όπου εγκαταστάθηκα μόνιμα.
Μία νύχτα, μετά το μαρτυρικό τέλος του, τον είδα στον ύπνο μου και μου είπε τα εξής:
– Νικόλαε, Νικόλαε! Σήκω και κάνε την προσευχή σου. Ο Θεός σε αγαπά και θέλει να τον υπηρετήσεις.
– Και πως μπορώ εγώ να εργαστώ για τον Θεό;
– Μη φοβάσαι. Θα γίνεις Ιερέας, αλλά θα έχεις και ένα μεγάλο πειρασμό στην ζωή σου.
Πράγματι,
η γυναίκα μου το 2012, μετά από είκοσι έξι χρόνια γάμου, με
εγκατέλειψε. Άφησε σε μένα τα έξι παιδιά μας και έφυγε από το χωριό με
άλλον άνδρα.
Δυσκολεύτηκα
πολύ, καθώς ανέλαβα μόνος μου την ανατροφή τους. Αλλά τώρα πλέον τα
παιδιά μου μεγάλωσαν και το καθένα έχει πάρει τον δρόμο του.
Αλληλοβοηθιούνται και προοδεύουν.
Μετά τον θάνατο του παπα-Κοσμά, έκανα πνευματικό μου τον π. Ρωμανό, ο οποίος με στήριξε πολύ στην δοκιμασία μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου