Εορτάζοντες την 28ην του μηνός Φεβρουαρίου

 Εορτάζοντες την  28ην του μηνός Φεβρουαρίου

---

 

• Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ο Ομολογητής συναθλητής του Αγίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΤΕΡΙΟΣ ίερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας

• Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΟΣ επίσκοπος Δαμάσκου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΡΙΚΙΟΣ (ή Αβέρκιος)

• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΏΡ

• ΟΙ ΟΣΙΕΣ ΜΑΡΑΝΑ ή ΜΑΡΙΑΝΝΑ και ΚΥΡΑ

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από την Αίγυπτο

• ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΥΜΦΑΣ και ΕΥΒΟΥΛΟΣ οι Απόστολοι

• Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΑΝΝΑ (Η Κυρήνη) ή Νεομάρτυς

• Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Πσκώφ (Ρώσος).

 

Αναλυτικά

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ο Ομολογητής συναθλητής του Αγίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου
"Δι΄υπομονής τρέχωμεν τον προκείμενον ημίν αγώνα"1. "Ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα πού προβάλλει μπροστά μας. Μ' αυτόν τον τρόπο αγωνίστηκε και ο όσιος Βασίλειος ενάντια στους είκονομάχους, επί Λέοντος Γ' του Ίσαύρου. Υπήρξε μαθητής και συναθλητής του Αγ. Προκοπίου του Δεκαπολίτου (+ 27 Φεβρουαρίου) σε ποια μονή όμως, μας είναι άγνωστο. Καταδιώχθηκε για την άκαμπτη αντίσταση του και τη θαρραλέα συνηγορία του υπέρ της Ορθοδοξίας. Βασανίστηκε ποικιλοτρόπως και φυλακίστηκε. Μετά το θάνατο του Λέοντα Γ', του δόθηκε ή ελευθερία του. Τότε επιδόθηκε στη διδασκαλία της πίστης, με όλη τη θέρμη της φιλοχρίστου ψυχής του. Αθλητής του ασκητήριου του, κατάρτιζε πάντοτε πνευματικότερα τον εαυτό του. Μέγας αγωνιστής της Εκκλησίας, στρατευόταν συνεχώς για την ενίσχυση της ορθόδοξης αλήθειας, για τη διαφώτιση των αιρετικών, για τη στερέωση των πιστών και για την μετάνοια των αμαρτωλών. ο θάνατος τον πήρε από το πολύμοχθο αυτό στάδιο, για να τον μεταφέρει στη δόξα και τη μακαριότητα των δικαίων και στεφανηφόρων ψυχών. 1. Προς Εβραίους, ιβ' 1.

Απολυτίκιο. Ήχος δ . Ταχύ προκατάλαβε.
Βασίλειον δώρημα, της Εκκλησίας Χριστού, έδείχθης Βασίλειε, ως βασιλεύσας παθών, τοις θείοις σου σκάμμασι' συ γαρ ομολογία, τον σον βίον φαιδρύνας, λάμπεις δι' αμφοτέρων, ως αστήρ σελασφόρος' εντεύθεν της ασάλευτου βασιλείας ήξίωσαι.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΤΕΡΙΟΣ ίερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας
Ηταν άρχιπρεσβύτερος και πατριαρχικός επίτροπος στην Εκκλησία της Αλεξανδρείας, το έτος 450, στα χρόνια των βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας. Όταν έγινε ή Δ' Οικουμενική Σύνοδος στην Κων/πολη (451), συμμετείχε σ' αυτή και ο Προτέριος, και με τόλμη αγωνίστηκε κατά της πλάνης των μονοφυσιτών. Ή Σύνοδος αυτή καταδίκασε τον μονοφυσίτη Πατριάρχη Αλεξανδρείας Διόσκορο και στο θρόνο ανέβασε τον Προτέριο (452-457). ΟΙ μονοφυσίτες, όμως, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν ταραχές στην Αλεξάνδρεια. Με επικεφαλής κάποιον μονοφυσίτη ιερέα Αλεξανδρείας Τιμόθεο τον Αίλουρο, ο οποίος κατάφερε να ξεγελάσει ακόμα και τους μοναχούς και να τους πάρει με το μέρος του, ο μανιασμένος όχλος ανακήρυξε Πατριάρχη αυτόν τον ιερέα. ο Προτέριος για να σωθεί από τη λύσσα των αιρετικών, κρύφτηκε μέσα σε μια μεγάλη κολυμβήθρα του ναού. ΟΙ αιρετικοί όμως τον ανακάλυψαν και μέσα εκεί τον έσφαξαν. Και όλα αυτά έγιναν την Μεγάλη Εβδομάδα, και ο Τιμόθεος ο Αίλουρος τελούσε τις ακολουθίες των Παθών με ματωμένα χέρια. Αργότερα ο Τιμόθεος αυτός καταδικάσθηκε συνοδικά και εξορίστηκε στη Γάγγρα. ο δε Προτέριος ανακηρύχθηκε μέγας Άγιος της "Ορθόδοξης Εκκλησίας. (Ορισμένοι Συναξαριστές περιττώς αναφέρουν την μνήμη του και την 23η Φεβρουαρίου).

Ο ΟΣΙΟΣ ΒΑΡΣΟΣ επίσκοπος Δαμάσκου
Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΒΡΙΚΙΟΣ (ή Αβέρκιος)
Μαρτύρησε δια ξίφους.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΏΡ
Καταγόταν από την Πέργη της Παμφυλίας και διέδιδε θερμά τη χριστιανική πίστη. Τόσο δε τολμηρός ήταν στο έργο του, πού εξακολουθούσε άφοβα να το πράττει και μετά τα διατάγματα του αυτοκράτορα Διοκλητιανοϋ κατά των χριστιανών. ο Διοικητής της Πέργης Ειρήναρχος, τον συνέλαβε και τον έστειλε στον έπαρχο της Παμφυλίας Πόπλιο. Αυτός μάταια προσπάθησε να τον παρασύρει στην άρνηση του Χρίστου. Όταν δε έχασε κάθε ελπίδα, διέταξε τη σταύρωση του. ο Νέστωρ υπέστη το μαρτύριο του με πολλή καρτερία. Και από το σταυρό, ενώ οι πόνοι τον κατακεντούσαν, αυτός υμνούσε το Χριστό. (Τον Νέστορα αυτόν ο Πατμιακός Κώδικας 266 καλεί επίσκοπο).

ΟΙ ΟΣΙΕΣ ΜΑΡΑΝΑ ή ΜΑΡΙΑΝΝΑ και ΚΥΡΑ
Πατρίδα τους ήταν ή Βέρροια (τωρινό Χαλέπιο) της Συρίας και έζησαν στις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ. Ή καταγωγή τους ήταν επίσημη και ευγενική, ανάλογη δε και ή μόρφωση τους. Αυτές όμως καταφρόνησαν την λαμπρότητα και τα άλλα θέλγητρα της ζωής, και έκτισαν ένα περιτείχισμα έξω από την πόλη οπού εκεί μέσα με αυστηρή άσκηση προόδευαν στις αρετές του Νυμφίου Χριστού. Ή όσια ζωή τους, προσείλκυσε και τις υπηρέτριες τους. Εκεί μέσα πέρασαν απομονωμένες 42 χρόνια. Έπειτα επισκέφθηκαν τους Άγιους Τόπους, κατόπιν το ναό της Αγίας Θέκλας στην Ίσαυρία και επέστρεψαν πολύ ωφελημένες στο ερημητήριό τους. Έτσι με την ενάρετη πολιτεία τους άφοϋ στόλισαν το γένος των γυναικών, και έγιναν παράδειγμα αρετής και άσκησης στις άλλες γυναίκες, παρέδωσαν το πνεύμα τους στον Νυμφίο Χριστό.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΞΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ από την Αίγυπτο
Μαρτύρησαν δια ξίφους.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΥΜΦΑΣ και ΕΥΒΟΥΛΟΣ οι "Απόστολοι
Γι' αυτούς αναφέρει ο "Απόστολος Παύλος στις "Επιστολές του, Κολ. δ' 15 και Β' Τιμ. δ' 21. Και οι δύο απεβίωσαν ειρηνικά.

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΑΝΝΑ (Η Κυρήνη) ή Νεομάρτυς
Ή αγία αυτή νύμφη του Χριστού καταγόταν από το χωριό Αθυσσώκα της Θεσσαλονίκης από γονείς ευσεβείς χριστιανούς. Ήταν πολύ όμορφη και ή ζωή της ήταν ενάρετη και φρόνιμη. Κάποιος γενίτσαρος πού ήλθε στο χωριό της Κυράννας να εισπράξει φόρους, την είδε, τη θαύμασε και αποφάσισε να την εξισλαμίσει και να την παντρευτεί. Παρά τις υποσχέσεις και την επιμονή του γενίτσαρου, ή παρθένος αύτη, πού είχε ακέραιο το χριστιανικό της φρόνημα, παρέμεινε ανένδοτη και δεν υπέκυψε στις προτάσεις του άπιστου. Όποτε ο γενίτσαρος αυτός, με τη βοήθεια των συντρόφων του, την άρπαξε και την πήγε στον κριτή της Θεσ/νίκης, ψευδομαρτυρώντας εναντίον της, ότι δήθεν του υποσχέθηκε ν' αλλάξει την πίστη της και να τον παντρευτεί. Ή Κυράννα με σεμνότητα και χωρίς φόβο είπε, ότι είναι χριστιανή και Νυμφίο της έχει τον Χριστό, τον όποιο ποθεί από τη νεότητα της και είναι έτοιμη για την αγάπη της προς Αυτόν να χύσει και το αίμα της. Οι Τούρκοι, μπροστά στην αμετάθετη γνώμη της Κυράννας, την έριξαν στη φυλακή, όπου ανελέητα και άσπλαχνα την έδερναν για πολλές μέρες. Αυτή, όμως, ακράδαντα ομολογούσε τον Χριστό. Τότε τα βασανιστήρια συνεχίστηκαν, μέχρι πού ή Άγια παρέδωσε το πνεύμα της στις 28 Φεβρουαρίου 1751. Ασματική ακολουθία της συνέγραψε ο Χριστόφορος Προδρομίτης.

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του Πσκώφ (Ρώσος).

(Δια Χριστόν σαλός).