Εορτάζοντες την 12ην του μηνός Δεκεμβρίου

Εορτάζοντες την  12ην του μηνός Δεκεμβρίου

---

 

• Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ο Θαυματουργός, επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου

• Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΝΕΤΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΩΝΑΘΑΣ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΟΣ

• Ο ΑΓΙΟΣ ΑΙΘΕΡΙΟΣ

• Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑΝΗ

• Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ή Ιωακείμ) επίσκοπος Ζιχνών

• Ο ΑΓΙΟΣ FINIAN OF CLONARD (Ιρλανδός)

 

Αναλυτικά

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ ο Θαυματουργός, επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου
Γεννήθηκε από οικογένεια βοσκών, που ήταν κάπως εύπορη, το 270.

Αν και μορφώθηκε αρκετά στην πατρίδα του Κύπρο, όμως δεν άλλαξε επάγγελμα.

Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Ήταν χαρακτήρας απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους Ιερούς ναούς, και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή.

Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χηρών και ορφανών.

Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μία κόρη, την Ειρήνη.

Γρήγορα όμως, η σύζυγος του πέθανε.

Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του θείου λόγου.

Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε Ιερέας. Και πράγματι, υπήρξε αληθινός Ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο θείος Παύλος:

"Ανεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα έχοντα εν υποταγή μετά πάσης σεμνότητας" Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7..

Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή , σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό και να έχει παιδιά που να υποτάσσονται με κάθε σεμνότητα.

Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε σαν ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοής λαός και κλήρος, τον εξέλεξαν επίσκοπο.

Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πολύ στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μ. Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης.

Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε:

"εις το όνομα του Πατρός"

και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό.

Όταν δε είπε:

"και του Υιού"

έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού.

Και όταν πρόσθεσε

"και του Αγίου Πνεύματος"

έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.

Στις 12 Δεκεμβρίου το 350 μ.Χ. απεβίωσε. Το λείψανο του αγίου, πήγε στην Κωνσταντινούπολη, στον Ναό των Αγίων Αποστόλων, απ' όπου, μετά την άλωση της Πόλης, κάποιος Ιερέας του ναού αυτού, ονόματι Γεώργιος Καλοχαιρέτος, μαζί με άλλα ιερά λείψανα, μετέφερε το λείψανο του Αγίου στην Πάργα της Ηπείρου και από 'κει στην Κέρκυρα κατά το 1456 και στην οποία βρίσκεται μέχρι σήμερα και γιορτάζεται μεγαλοπρεπώς στον ομώνυμο Ιερό Ναό.
 

Απολυτίκιο. Ήχος α'. Του λίθου σφραγισθέντος.
Της Συνόδου της πρώτης ανεδείχθης υπέρμαχος και θαυματουργός Θεοφόρε, Σπυρίδων Πατήρ ημών διό νεκρά συ εν τάφω προσφωνείς, και όφιν εις χρυσούν μετέβαλες· και εν τω μέλπειν τας αγίας σου ευχάς, Αγγέλους έσχες συλλειτουργούντας σοι ιερώτατε. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου, πάσιν Ιάματα.

Περισσότερα στο αφιέρωμα για τους Κυπρίους Αγίους

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΝΕΤΟΣ
Μαρτύρησε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στή Ρώμη, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αυρηλιανός.

Ο Συνετός ήταν αναγνώστης της εκκλησίας της Ρώμης, που τον έκανε ο Άγιος Πάπας Σίξτος.

Συνελήφθη και διατάχθηκε να θυσιάσει στα είδωλα.

Αρνήθηκε όμως και βασανίστηκε σκληρά με μαστίγια από νεύρα βοδιών και έπειτα φυλακίστηκε.

Παρ' όλα αυτά, παρέμεινε στη Χριστιανική του ομολογία και έβαλαν στο σώμα του πυρακτωμένα σίδερα.

Επειδή όμως δεν κατάφεραν τίποτα, τελικά τον αποκεφάλισαν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ιερομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων
Ένωνε με την ευσέβεια, ισχυρή θέληση για ανώτερη μάθηση.

Ο Αλέξανδρος έζησε στα τέλη του 2ου μ.Χ. αιώνα μέχρι τα μέσα του 3ου και έκανε μαθητής του Κλήμεντος του Αλεξανδρέως. Διέπρεψε στις σπουδές του και διακρίθηκε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου.

Αργότερα αποδείχτηκε επίσκοπος της Φλανιάδος στην Καππαδοκία.

Η εκεί δράση του, τον λάμπρυνε ακόμα περισσότερο.

Και επειδή ο επίσκοπος Ιεροσολύμων Νάρκισσος ήταν υπέργηρος (116 ετών), προσέλαβε βοηθό επίσκοπο τον Αλέξανδρο και συγχρόνως διάδοχο του.

Όταν λοιπόν ο Νάρκισσος πέθανε μαρτυρικά, ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον επισκοπικό θρόνο Ιεροσολύμων.

Από τη θέση αύτη ο Αλέξανδρος αγωνίστηκε για την πίστη, φώτισε και οικοδόμησε το λαό, μερίμνησε συγχρόνως για την ίδρυση βιβλιοθήκης στην Ιερουσαλήμ, στην οποία μάζεψε πολλά εκκλησιαστικά και θεολογικά συγγράμματα, για να βοηθήσει τις μελέτες των νεοτέρων κληρικών.

Κατά τον διωγμό της Εκκλησίας επί Δεκίου, συνελήφθη από τον άρχοντα της Παλαιστίνης στην Καισαρεία.

Αυτός αξίωσε από τον πιστό επίσκοπο ν' αρνηθεί τον Χριστό.

Εκείνος όχι μόνο δεν δέχτηκε, αλλά και παρατήρησε με θάρρος και δύναμη την ειδωλολατρική πλάνη.

Παραδόθηκε τότε τροφή στα θηρία, αφού προηγούμενα υπέστη σκληρά βασανιστήρια.

Τα λιοντάρια τον πλησίασαν χωρίς να τον βλάψουν καθόλου, πέθανε όμως από τις πληγές των βασανιστηρίων.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΜΩΝΑΘΑΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΟΣΙΟΣ ΑΝΘΟΣ
Απεβίωσε ειρηνικά.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΙΘΕΡΙΟΣ
Αναφέρεται στον Παρισινό Κώδικα 1611.

Μαρτύρησε επί Μαξιμιανού (286-305) και επειδή δεν δέχτηκε να αρνηθεί τον Χριστό και να θυσιάσει στα είδωλα, έβαλαν στ' αυτιά του πυρακτωμένα σίδερα, ώστε οι κόρες των ματιών του να πεταχτούν έξω.

Κατόπιν τον έδεσαν σ' ένα τροχό και έβαλαν χαλινάρι στο στόμα του.

Στη συνέχεια αφού τον έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες, τελικά τον αποκεφάλισαν.

Η ΑΓΙΑ ΕΥΦΗΜΙΑΝΗ
Άγνωστη στους Συναξαριστές.

Η μνήμη της αναφέρεται στο Ιεροσολυμιτικό Κανονάριο σελ. 120 συνοδευμένη με αυτή της αγίας Φοίβης, επίσης άγνωστης Αγίας.

Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ (ή Ιωακείμ) επίσκοπος Ζιχνών
Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Ανδρόνικου Β' Παλαιολόγου (1282-1328) και Ανδρόνικου Γ' (1328-1341).

Δύο χρόνων έμεινε ορφανός από γονείς και τον πήρε ο θείος του, μοναχός, ονόματι Ιωαννίκιος και τον ανέθρεψε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου.

Όταν ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, έγινε Ιερέας και λόγω της μεγάλης του αρετής, εκλέχτηκε επίσκοπος Ζιχνών.

Όταν πέθανε ο θείος του, παραιτήθηκε από την επισκοπή και έμεινε στην Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου.

Επεξέτεινε τη Μονή αυτή, που βρισκόταν κοντά στο Μενοίκιο όρος της Ανατολικής Μακεδονίας, βορειανατολικά των Σερρών και έκτισε μεγαλοπρεπή Ναό στο όνομα του Βαπτιστή Ιωάννη.

Εκεί θεάρεστα αφού έζησε και πρόσφερε πολλά στην περιοχή, απεβίωσε ειρηνικά την 12η Δεκεμβρίου 1333.

Ο ΑΓΙΟΣ FINIAN OF CLONARD (Ιρλανδός)
Λεπτομέρειες για τη ζωή αυτού του αγίου της ορθοδοξίας, μπορεί να βρει ο αναγνώστης στο βιβλίο "Οι Άγιοι των Βρετανικών Νήσων", του Χριστόφορου Κων. Κομμοδάτου, επισκόπου Τελμησσού, Αθήναι 1985.