Εορτάζοντες την 7ην του μηνός Ιουλίου

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, η Μεγαλομάρτυς

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ, ο εν Μαλεώ

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ, ο Νέος

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ

Αναλυτικά

Ο ΟΣΙΟΣ ΘΩΜΑΣ, ο εν Μαλεώ
Ήταν πλούσιος και την περιουσία του χρησιμοποιούσε σε έργα φιλανθρωπικά. Τη δε αρχοντική του θέση, διέθετε πάντοτε προς υποστήριξη της δικαιοσύνης και της επιείκειας, χωρίς ποτέ να ζητήσει εξυπηρέτηση ατομικών παθών και συμφερόντων. Θέλησε όμως να προσηλωθεί ακόμα περισσότερο στο Θεό. Εγκατέλειψε λοιπόν τον κόσμο και κατέφυγε στο Μαλεό – ίσως να είναι το ακρωτήρι της Πελοποννήσου Μαλέα. Εκεί έζησε ζωή ασκητική, με προσευχή, μελέτη και ψαλμωδία. Αλλά η αγάπη προς τον συνάνθρωπό του, τον παρακινούσε και κατέβαινε στις γύρω περιοχές και ευεργετούσε πολύ κόσμο, αφού ο Θεός του έδωσε το χάρισμα και να θαυματουργεί. Ο θάνατος τον βρήκε να ευεργετεί συνεχώς, διότι και κατά το χρόνο της μόνωσής του, προσευχόταν για όλους και κατάρτιζε τον εαυτό του να γίνεται άξιο όργανο του Θεού, για την ωφέλεια του πλησίον.

Aπολυτίκιον. Ήχος γ’. Την ωραιότητα.
Την διαρρέουσαν δόξαν άπέρριψας, και τον του Κτίσαντος, ζυγόν ήγάπησας, άγγελικήν επί της γης, έλόμενος πολιτείαν όθεν χαρισμάτων σε, δωρεαίς κατεπλούτισε, Χριστός ο φιλάνθρωπος, ο δοξάσας τον βίον σου· ω πρέσβευε Θωμά Θεοφόρε, ρύσαι ημάς πάσης ανάγκης.

Η ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ, η Μεγαλομάρτυς
Ήταν κόρη του Δωροθέου και της Ευσεβίας. Αυτοί ήταν άτεκνοι και παρακαλούσαν το Θεό να τους δώσει παιδί. Πράγματι, ο Θεός ευδόκησε, και το χριστιανικό αυτό ζευγάρι απέκτησε παιδί. Γεννήθηκε ήμερα Κυριακή, γι’ αυτό και της έδωσαν το όνομα Κυριακή. Κατά το διωγμό του Διοκλητιανού, οι γονείς της συνελήφθησαν και μετά από ανάκριση βασανίστηκαν και αποκεφαλίστηκαν από το δούκα Ιοϋστο. Η Κυριακή παραπέμφθηκε στον Καίσαρα Μαξιμιανό και από εκεί στον άρχοντα Βιθυνίας Ίλαριανό, ο όποιος της υπενθύμισε ότι η ομορφιά της είναι για απολαύσεις και όχι για βασανιστήρια. Τότε η παρθένος κόρη του απάντησε: “Ούτε στη νεότητα μου, ούτε στην ομορφιά μου δίνω την παραμικρή προσοχή. Και τα λαμπρότερα από τα επίγεια πράγματα είναι προσωρινά, όπως τα άνθη και κούφια, όπως οι σκιές. Σήμερα, έπαρχε, είμαι όμορφη, αύριο μια άσχημη γριά. Να κάνω, λοιπόν, κέντρο της ζωής μου την ομορφιά μου; Την αξία της, όμως, τη γνώρισα στις ρυτίδες, που την περιμένουν και στον τάφο πού την καλεί. Νόμισες, λοιπόν, ότι θα κάνω την τερατώδη ανοησία, να χάσω την αιώνια λαμπρότητα για να μείνω λίγο περισσότερο στη γη; Γι’ αυτό στο ξαναλέω, έπαρχε: είμαι και θα είμαι στη ζωή και στο θάνατο χριστιανή”. Εξοργισμένος ο Ιλαριανός, τη βασάνισε σκληρά και διέταξε να την αποκεφαλίσουν. Αλλά πριν πέσει η σπάθη, προσευχόμενη παρέδωσε το πνεύμα της στον Κύριο.

Άπολυτίκιον. Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Κυρίων τον Κύριον, και Βασιλέα Χριστόν, εξ όλης ήγάπησας, Κυριακή της ψυχής, και χαίρουσα ήθλησας’ όθεν Παρθενομάρτυς, παρ’ αυτού δοξασθείσα, βρύεις τοις σε τιμώσιν, ίαμάτων την χάριν, τοις πάσιν αιτουμένη, πταισμάτων συγχώρησιν.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ιερομάρτυρας
Μαρτύρησε δια πυρός.

Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ο Νέος
Μαρτύρησε αφού τον θανάτωσαν με μαχαίρι.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
Μαρτύρησε δια ξίφους.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΕΡΕΓΡΙΝΟΣ, ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ, ΠΟΜΠΗΙΟΣ, ΗΣΥΧΙΟΣ, ΠΑΠΠΙΑΣ, ΣΑΤΟΡΝΙΝΟΣ και ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από την Ιταλία και έζησαν στα χρόνια του βασιλιά Τραϊανού (98 μ. Χ.). Όταν έγινε ο διωγμός κατά των χριστιανών, επιβιβάστηκαν σ’ ένα πλοίο και απέπλευσαν στην πόλη του . Ο. Εκεί, όταν είδαν το μαρτύριο του Αγίου Αστείου, επισκόπου, τον μακάρισαν και συνελήφθηκαν. Στη συνέχεια αφού ομολόγησαν ότι είναι χριστιανοί, με διαταγή του ανθύπατου Αγρικόλα, τους έριξαν στο Αδριατικό πέλαγος και έτσι πήραν το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου. Τα άγια λείψανά τους, αφού βγήκαν έξω από τη θάλασσα, παραχώθηκαν στην άμμο. Μετά 70 χρόνια, φανερώθηκαν στον επίσκοπο της Αλεξάνδρειας, ο όποιος, αφού τα παρέλαβε, τα έθαψε με τιμές και έκτισε στ’ όνομά τους μικρή Εκκλησία.

Ο ΑΓΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝΙΟΣ
Ιερομάρτυρας, Επίσκοπος της Βρεσκίας στην Ιταλία (+ 2ος αϊ.)