ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ – ΕΙΣ ΧΑΡΙΛΑΟΝ ΤΡΙΚΟΥΠΗΝ

Φιλολογικά απομνημονεύματα

ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΜΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ, ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ Ν. Δ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΟΜΟΣ

…Ἐγὼ δ᾿ Ἰωνᾶς ὁ προφήτης γίγνομαι,
δίδωμ᾿ ἐμαυτὸν τῆς κοινῆς σωτηρίας,
καίπερ κλύδωνος τυγχάνων ἀναίτιος.

Τοὺς στίχους τούτους ἔγραφεν ὁ θεορρήμων Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, ὅταν ἐθυσίαζε γενναίως ἑαυτόν, παραιτούμενος ἀξίωμα καὶ θρόνον, χαίρειν προσειπὼν οὐ μόνον τὸν λαὸν καὶ τὸν ναὸν καὶ τὸ θυσιαστήριον, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺς τοὺς ἁγίους Ἀγγέλους, τοὺς φύλακας καὶ πρεσβύτας τῆς παροικίας Κωνσταντινουπόλεως.

Ἄραντες ἡμᾶς ῥίψατε κλήρου φορᾷ,
κῆτός με πόντῳ δέξεται φιλόξενον…

Καὶ μετὰ δεκαπέντε ἑκατονταετηρίδας, τοὺς στίχους τούτους τοῦ μεγάλου Ἕλληνος ἱεράρχου θὰ ἠδύνατο νὰ τοὺς ἐπαναλάβῃ ὁ ὑπέροχος τῆς νεωτέρας Ἑλλάδος πολιτικὸς ἀνήρ, ὁ «εὐξάμενος τὴν ἐναντίαν εὐχὴν τῷ Ἀχιλλεῖ», ὡς λέγει ὁ Πλούταρχος.

Εὐτυχῶς οἱ νεκροὶ δὲν τρέφουσιν αἰσθήματα ἰδιοτελείας· ἄλλως ἡ μεγάλη ψυχὴ τοῦ Χαριλάου Τρικούπη θὰ εἶχε μέγα δίκαιον νὰ χαιρεκακῇ.

(1900)

http://www.papadiamantis.org/works/88-epiloipa/471-7-filologika