μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα...

Στις άδειες πόλεις που γυρνάς
εικόνες σε ξοδεύουν
αδύναμος να προσκυνάς
αυτούς που σε ληστεύουν

Σαν δαίμονας να κουβαλάς 
του κόσμου τους χειμώνες 
στα μάτια της να κυνηγάς 
παλιούς μικρούς κανόνες 

Μοναξιά μου όλα, μοναξιά μου τίποτα
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα 
έρωτα μου όλα, κι έρωτά μου τίποτα 
μη μ’ αφήνεις τώρα που είναι όλα πιο δύσκολα

Τις νύχτες ντύνεσαι μικρός
κάποιον θα ξεγελάσεις 
και ένα κακό που ήρθε χθες 
τρέχεις για να προφτάσεις

Μοιάζουν οι δρόμοι με φωτιά
τα βράδια του θανάτου 
έρωτας που μυρίζει πια
αρένα στο άγγιγμά του