Ιδιαίτερη ηταν η χθεσινή ημέρα για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Όχι (μόνο) επειδή σηματοδοτεί την απελευθέρωση της Αθήνας από τους Ναζί αλλά κυρίως γιατί σαν χθες το 1990, πριν από ακριβώς 25 χρόνια, η ζωή του άλλαξε δραματικά. Στις 12 Οκτωβρίου του 1990, ο τότε αναρχόμενος πολιτικός και Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας, κατευθυνόταν προς το Όπεναου, κοντά στο Φράιμπουργκ, για μία προεκλογική ομιλία στην οποία ήταν κεντρικός ομιλητής.
Στο μεταξύ, την ίδια διαδρομή, εκείνο το πρωινό Παρασκευής, 12 Οκτωβρίου του 1990, όμως έκανε και ο 37χρονος Ντίτερ Κάουφμαν. Ένας Γερμανός, ο οποίος από τα 30 του χρόνια έστελνε επιστολές στο υπουργείο Εσωτερικών και διαμαρτυρόταν διότι, όπως υποστήριζε, τα ραδιοκύματα των κεραιών τον διαπερνούσαν και του προκαλούσαν έντονους πόνους.
Ωστόσο, κανείς δεν ασχολείτο μαζί του. Έτσι, ο Κάουφμαν αποφάσισε να εκφράσει με δολοφονικό τρόπο τη δυσφορία που ένιωθε.
Μετά το τέλος της ομιλίας του Σόιμπλε και για την ακρίβεια τη στιγμή που κατέβαινε από την εξέδρα, ο Κάουφμαν τράβηξε όπλο και πυροβόλησε τρεις φορές.
Η μία από τις σφαίρες καρφώθηκε στο σαγόνι του νυν Γερμανού υπουργού Οικονομικών, η δεύτερη στη σπονδυλική του στήλη, ενώ η τρίτη τραυμάτισε σοβαρά τον σωματοφύλακά του, που προσπάθησε να τον προστατέψει.
Ο Κάουφμαν συνελήφθη και κλείστηκε σε ψυχιατρείο, όπου ζει μέχρι και σήμερα. Αυτό, βέβαια, δεν στάθηκε ικανό να απαλύνει τον πόνο του Σόιμπλε, ο οποίος καθηλώθηκε σε αναπηρικό καρότσι, γεγονός που διαφοροποίησε δραματικά την καθημερινότητά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου