Το Έθιμο των Κλαδαριών στη Σιάτιστα αναβιώνει σήμερα από τις 7 το απόγευμα με το άναμα της πρώτης κλαδαριάς στην είσοδο της πόλης στον Άγιο Νικάνορα!!
Το άναμμα της κλαδαριάς γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου και αποτελεί μια γραφική, γιορταστική εκδήλωση, αλλά και από τα χαρακτηριστικά έθιμα του δωδεκαημέρου της Σιάτιστα. Η Κλαδαριά γίνεται από ξερά χόρτα το λεγόμενο «Λόζιο» που τον μαζεύουν τα παιδιά από τα χωράφια ή αμπέλια αμέσως μετά τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου.
Ο Λόζιος φορτώνεται σήμερα στα αυτοκίνητα, ενώ παλιά στα ζώα και τοποθετείται σε μία αποθήκη (αχυρώνα) η οποία ανοίγει μόνο στις 23 Δεκεμβρίου για να ετοιμαστεί η κλαδαριά.
Ο Λόζιος φορτώνεται σήμερα στα αυτοκίνητα, ενώ παλιά στα ζώα και τοποθετείται σε μία αποθήκη (αχυρώνα) η οποία ανοίγει μόνο στις 23 Δεκεμβρίου για να ετοιμαστεί η κλαδαριά.
Η κλαδαριά στη Σιάτιστα γίνεται κατά τον εξής τρόπο: Στη μέση της πλατείας κάθε γειτονιάς ανοίγεται μια τρύπα βάθους 0,50-0,70 εκ του μέτρου (ή πλεόν τοποθετείται ένα βαρέλι). Μόλις φτάσει η 23 Δεκεμβρίου τοποθετείται και στερεώνεται σ’ αυτήν ένα χοντρό ξύλο «το βεργί» 4-5 μέτρα για να συγκρατεί τα ξερά χόρτα γύρω του.
Πάνω στην κορυφή του βεργιού δένουν ένα δεμάτι φανταχτερά ξερόχορτα που λέγεται «Φούντα» και κατόπιν στολίζουν την κλαδαριά. Στο διάστημα αυτό τα παιδιά κάνουν προστατευτικό κλοιό γύρω από την κλαδαριά και χτυπούν «Κουδούνια»(γκαβανούζες, τσιουκάνια, κυπριά κ.λ.π.).
Στη συνέχεια συγκεντρώνονται και παίρνουν θέσεις γύρω από την κλαδαριά γέροι, γριές, νέοι και νέες περιμένοντας το άναμμα με ανυπομονησία. Το βράδυ μόλις νυχτώσει ανάβουν οι κλαδαριές στις πλατείες της Σιάτιστας, παρουσία των τοπικών αρχών και πλήθους κόσμου, ενώ η τοπική μουσική παίζει διάφορα τραγούδια των καλάντων. Ένα ξέσπασμα χαράς αγκαλιάζει τις φλόγες με τραγούδια, χορούς και χτυπήματα κουδουνιών. Η φωτιά που φουντώνει, οι φλόγες της που υψώνονται λαμποκοπώντας, η ζεστασιά που απλώνεται γύρω ανάβουν το κέφι και τονώνουν τη διάθεση.
Στη συνέχεια συγκεντρώνονται και παίρνουν θέσεις γύρω από την κλαδαριά γέροι, γριές, νέοι και νέες περιμένοντας το άναμμα με ανυπομονησία. Το βράδυ μόλις νυχτώσει ανάβουν οι κλαδαριές στις πλατείες της Σιάτιστας, παρουσία των τοπικών αρχών και πλήθους κόσμου, ενώ η τοπική μουσική παίζει διάφορα τραγούδια των καλάντων. Ένα ξέσπασμα χαράς αγκαλιάζει τις φλόγες με τραγούδια, χορούς και χτυπήματα κουδουνιών. Η φωτιά που φουντώνει, οι φλόγες της που υψώνονται λαμποκοπώντας, η ζεστασιά που απλώνεται γύρω ανάβουν το κέφι και τονώνουν τη διάθεση.
Όταν με το χαμήλωμα της φωτιάς αρχίζει να φαίνεται το «βεργί» οι πιο θαρραλέοι από τους νέους ορμούν να το ρίξουν κάτω. Αν το καταφέρουν θεωρούνται άξιοι για παντρειά και ακούν παινέματα και επευφημίες και αν αποτύχουν ακούν φράσεις ειρωνικές.
Ενώ τα τελευταία κλαδιά σιγοσβήνουν, άλλοι αποχωρούν στα σπίτια τους και άλλοι παρέες παρέες, γλεντούν σε κέντρα ή σπίτια μέχρι τις πρωινές ώρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου