Καταγγελία για παράνομη αμμοληψία στο χωριό Αλιάκμονα.

Καταγγελία για παράνομη αμμοληψια στο χωριό Αλιάκμονα.

Το τελευταίο διάστημα, όλο και μεγαλύτερη διάσταση, έχει πάρει το θέμα της παράνομης αμμοληψιας, από τις κοίτες του ποταμού Αλιάκμωνα, σε έκταση του χωριού Αλιάκμονα.
.
Η καταστροφή του περιβάλλοντος, από την χωρίς κάποια τεχνική μελέτη για αμμοληψια, είναι ολοφάνερη.
Τα ανταποδοτικά τέλη προς το χωριό με βάση τον νόμο σχεδόν ανύπαρκτα.
Ο "χορός" της μίζας καποιων εργολάβων, καλά κρατεί.
Κι ενώ, δήθεν προορίζονται για έργα αγροτικής οδοποιίας αποθηκευονται σε αποθήκες εργολαβων, είναι γνωστό παντού, και χρησιμοποιούνται προς δικό τους όφελος. Υπάρχει δε και μαρτυρία ανθρώπου, που πλήρωσε σε δημοτικό υπάλληλο που μετέφερε στο μαντρί του άμμο από το ποτάμι, το ποσό των πενήντα ευρώ το φορτηγό, πριν κάποιο διάστημα.
Του εκανε μάλιστα και χάρη.

Υπαρχουν πολλές καταγγελίες για συγκεκριμένο εργολάβο, τώρα προστέθηκε και δεύτερος, που είναι αναμειγμενος σε ανάλογη παράνομη δραστηριότητα.
Και για να μην σας κουράζω παραθέτω το παρακατω νομικό πλαίσιο, και δηλώνω ότι θα καταγγείλω στα αρμόδια όργανα Αντιδήμαρχε Δ. Δ Νεαπόλεως κε Τσαρτσαμπαλιδη την παράνομη αυτή δραστηριότητα που γίνεται εις βάρος του ποταμού και του χωριου μου, με την συγκατάθεσή σας.

Σας παραθέτω, στο γράμμα του Νομοθέτη :

Η άμμος (όπως και άργιλος και το χαλίκι) προστατεύονται από τη νομοθεσία ως κοινόχρηστα αγαθά που προορίζονται για την εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού. Ήδη από τη δεκαετία του 1930, ο νομοθέτης ρύθμισε με ειδικές διατάξεις την εξόρυξη ή αφαίρεση άμμου, αμμοχώματος, λίθου χαλικιών από ποταμούς, χείμαρρους, θαλάσσιες ακτές, από το βυθό της θάλασσας ακόμα και από μη δημόσιες αμμώδεις εκτάσεις, ορίζοντας ότι θα πρέπει να καταβάλλεται πληρωμή δικαιώματος το οποίο καθόριζε η Διοικούσα Επιτροπή της Διοίκησης Δημοσίων Κτημάτων για κάθε κυβικό μέτρο λαμβανομένης άμμου. [αρθρ. 61 του δ/τος της 11 Νοεμβρίου 1929 «περί Διοίκησης Δημοσίων κτημάτων» (ΦΕΚ 399/Α/1929), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το εδ. 21 του αρθρ. 1 του ν. 5234/1931 (ΦΕΚ 251/Α/1931) και αρθρ. 1 παρ.2 του ν. 1219/1938(191/Α/1938) «Άσκηση δικαιωμάτων αμμοληψίας», όπως αυτή αντικαταστάθηκε από την παρ. 5 του αρθρ. 33 του ν.1473/1984(ΦΕΚ 127/Α/1984)].

Πράγματι, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 1 του Α.Ν. 1219/38 όπως αντικαταστάθηκε από την παρ.5 του άρθρου 33 του Ν. 1473/84 «Η εξόρυξη και λήψη άμμου, αμμοχώματος, λίθων, χαλίκων, αμμοκροκάλης και άλλων συναφών υλικών επιτρέπεται μόνο με τους όρους και προϋποθέσεις αυτού του νόμου και με καταβολή τιμήματος που καθορίζεται από αυτόν που έχει το δικαίωμα της εκμετάλλευσης των χώρων αμμοληψίας»

Προκειµένου να γίνει απόληψη άµµου, αµµοχώµατος, λίθων κ.λ.π. από ποταµό, χείµαρρο, ιδιωτική έκταση είναι απαραίτητο να προηγηθεί έκδοση Απόφασης της Επιτροπής Αµµοληψίας περί καταλληλότητας του χώρου για Αµµοληψία (η επιτροπή προβλέπεται στο άρθρο 100 του ΠΔ 284/88», και στην συνέχεια σε περιπτώσεις κοινοχρήστων εκτάσεων να εκδοθεί απόφαση Παραχώρησης του ∆ικαιώµατος Εκµετάλλευσης από τον αρµόδιο Περιφερειάρχη ή απευθείας σε φορείς ∆ηµοσίου από Υπουργό Οικονοµίας & Οικονοµικών ή Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης.

Ολες οι ανωτέρω αμμοληψίες, είτε αφορούν δημόσιους είτε ιδιωτικούς χώρους (πχ. ιδιόκτητα αγροτεμάχια), δεν εμπίπτουν στην λατομική νομοθεσία (Ν.1428/84, Ν.2115/93 κλπ) εφόσον δεν συνιστούν λατομεία αδρανών υλικών και για το λόγο αυτό άλλωστε και κατηγοριοποιούνται σε ιδιαίτερη κατηγορία (παράρτημα V, ομάδα 5η, Α/Α 6: «αμμοληψίες που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των αδρανών υλικών») στην YA 1958/2012, η οποία εκδόθηκε σε εφαρμογή του Ν.4014/2011.

Μαρκος Βλαχος